หลวงปู่ท่อน ญาณธโร
ชมรมพุทธธรรมรามาธิบดี
วันพุธที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เวลา ๑๒.๓๐ น.
ณ ห้องประชุมอารี วัลยะเสวี ชั้น ๒
คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี
(อาราธนาศีล)
อิมานิ ปัญจะ สิกขาปะทานิ
สีเลนะ สุคะติง ยันติ
สีเลนะ โภคะสัมปะทา
สีเลนะ นิพพุติง ยันติ
ตัส๎มา สีลัง วิโสธะเย
(สาธุ)
ก็เหลือกินเหลือใช้แล้ว
(สาธุ)
สำหรับผู้นับถือพระพุทธศาสนา ขอถึงไตรสรณคมณ์ว่าเป็นที่พึ่ง ที่ระลึก ที่นับถือ จะไม่ถือสิ่งอื่นแล้ว อ้า ทั้ง ๓ ครั้งแน่ะ
ทุติยัมปิ
ตะติยัมปิ
๓ ครั้ง อันนี้เรื่องศีลอีก ย้ำเข้าไปอีก อืม ห้ามไม่ให้ฆ่าสัตว์ หรือขอร้องจะให้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตทุกชนิด ในน้ำ ในบก ที่ไหน ไม่ให้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อันนี้ก็พอยอมได้อยู่ เพราะพวกเรามีตลาด มีตลาดจ่าย อาหารสำเร็จรูป ตายมาแล้วทุกอย่าง เป็นปู เป็นปลา เป็นกุ้ง เป็นหอย อะไรก็ตายมาแล้วหมด แช่เย็นมาหมดแล้ว ก็ควรจะสมาทานตั้งมั่นได้สำหรับเรา ผู้นับถือพระรัตนตรัย เว้นได้อยู่ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ตัดชีวิต ไม่ลักฉกจกฉ้อผู้ใดผู้หนึ่ง ลักสิ่งของเขา ไม่กล่าวมุสาวาท ไม่โป้ปดมดเท็จ หลอกลวง อำพรางผู้อื่น ไม่มีการที่จะฉ้อฉล หรือว่าหลอกลวงคนอื่นให้เสียหายร้ายแรงไม่มี อย่างนั้นไม่มี เรา
เวระมะณี
เราเว้นแล้ว อ้า แต่ว่าข้อสุดท้าย หมายถึงสุราเมรัย อันนี้ เป็นเรื่องใหญ่ ระดับชาติทีเดียวล่ะ เป็นเรื่องใหญ่ เพราะว่าในชาติของเรา ก็ต่างต้องการเสรีประชาธิปไตยเหมือนกัน ถ้าไม่มีเครื่องย้อมใจ ก็จะทำให้ข้าศึกศัตรูมาข่มเหงเราได้ จึงอนุมัติให้มีโรงเหล้าโรงยา ต้มกลั่นขึ้น ไว้สำหรับเลี้ยงดูผู้รักษาประเทศ เพราะถ้าไม่มีเครื่องย้อมใจก็อ่อนแอ เขาก็มาบีบหัวเอา ถ้าได้กินเหล้าเมายาขึ้นมาแล้ว ไม่รู้จักตายล่ะปะเนี่ย มันจะอยู่ที่ไหน มันจะเป็นยังไง ใจกล้าหาญชาญชัยขึ้น ฆ่าฟันรันแทงกันสมัยก่อนโน้น ไล่ฆ่าฟันกันเหมือนวัว เหมือนควาย เพราะไม่มีแนวส่งเสริมทางจิตใจ เพิ่นเลยอนุมัติ อ้า ทางการได้อนุมัติให้มีเหล้า มีเครื่องทำให้กล้าหาญชาญชัยขึ้นมา สู้รบกับข้าศึกศัตรู เออ เอาจนข้าศึกศัตรูพ่ายแพ้ไป เออ เพราะว่าเอาเหล้า เอายาเป็นตัวอย่าง เออ คุณหญิงโม ท่านหญิงโม ท่าน เอาเหล้ามามอมเมา พระเจ้าอนุเวียงจันทน์ ฮึกเหิมมายึดเอาเมืองไทยสมัยนั้น ไม่มีปัญญาอื่นจะต่อสู้หรอก ผู้ชายหลบลี้หนีหน้า หนีหมด
เพิ่นย่าโม เออ ก็เลยมีปัญญา โอ้ย พูดน้อมเอาไว้ อ่อนน้อมเอาไว้ เจ้านายมาๆ พวกเราต้องเลี้ยงเจ้า เลี้ยงนาย อดอยากปากแห้งมาจากเวียงจันทน์นู้น อุตส่าห์เดินรอนแรมมา จนมารุดถึงโคราช บัดนี้คงจะเมื่อยเดินทาง อ่อนเปลี้ยเพลียแรงหลาย เพราะฉะนั้น พวกเราทั้งหลาย จงหาเหล้า มาเป็นไหๆ ไม่น้อย หาเหล้ามาเป็นไหๆ
แล้วก็นอกจากนั้น ปลุกระดมผู้หญิงสาว มีพละกำลัง แข็งแรงมา มาบำรุงบำเรอทหาร เออ มาแต่ประเทศอื่น เจ้านายมาต้องบำรุงบำเรอให้เต็มที่ ทั้งได้กินเหล้าด้วย ทั้งมีสาวๆ มาคลอเคลียด้วย ทหารทางนั้นก็ตายใจ อืม ทหารพระเจ้าอนุ เจ้าอนุเวียงจันทน์ก็เลยตายใจ ก็ให้กอด ให้ชมได้ ให้ทำได้ทุกอย่าง พอมันเมาเต็มที่แล้ว ยอ(ยก)คอไม่ขึ้นแล้ว อ้อแอ้เต็มที่แล้วทุกคน ทหารทุกคนมันเมาเหล้า แล้วก็เมารักด้วย มีผู้แส่ผู้สาวมาให้ชมสนุกสนานดี พอได้ที่แล้ว ย่าโม ท่านก็พยักหน้าใส่ลูกน้องสาวๆ อย่างแข็งแรง อย่างหมัดหนักๆ ด้วย พยักหน้าใส่ย่าโม เอาเลยล่ะพวกเรา ชี้ใส่ดาบ ดาบชั้นไว้ตามฝาผนัง ดาบ มีแต่ดาบ มีแต่หอก แต่ดาบอย่างงั้น ปืนไม่ค่อยมีเลยสมัยก่อนนะ นี่ก็ลุกฮือกันขึ้น กระโจม กระโจมอก เขาเอาผ้ามัดอกทั้ง ๒ ข้างไว้ ไขว้กันแล้วก็ อ้าว มีแค่นั้นแหละ เสื้อก็ไม่มี ลุกฮือกันขึ้น ก็จับดาบได้ก็รำดาบเลย พยักหน้า เอาเลย พวกเราเอาเลย ฟันเลย ใครเป็นใคร จะไปเป็นเจ้าเป็นนายก็ไม่ว่าหรอก
เพราะเป็นข้าศึกกับเรา จะมายึดเอาบ้าน เอาเมืองของเรา เออ ถ้าไปไว้หน้าไม่ได้หรอก เอาทั้งนั้นล่ะ ลุกฮือก็ฟันคน ฟันคนเมา ฟันคนขี้เมาทั้งหลาย มันอ้อแอ้ๆ น้องสาวทำมันอย่างงี้ อ้อแอ้ ไม่มีสติ ไม่มีสตัง ฟันเอาเหมือนดังฟันต้นกล้วย โอ้ เห็นท่าไม่ดีก็แตกฮือกันซะแล้วพวกนั้น มีสติสตังขึ้นมาแล้ว ก็พอได้แล้ว ตายแล้วเราหมด ตายหมด วิ่ง ออกนอกนครราชสีมา ไล่กันมาถึง ถึงทุ่งสัมฤทธิ์ ไล่ฟันกันอยู่ในทุ่งสัมฤทธิ์ ตายเป็นเบือไป พวกคนขี้เมาทั้งหลาย อ้า เลยยึดอำนาจไว้ได้ ไม่มีใครมาบังคับบัญชาเรา เป็นข้าทาสของประเทศอื่นเขา นี่ย่าโมเป็นผู้วางแผน ตายแล้ว ในสมัยนั้น ปู่ของเรา ทวดไม่ใช่ปู่ ทวด พ่อของปู่ เออ เรียกว่าปู่ทวดก็ได้มาร่วม ในกาลครั้งนั้นเหมือนกัน ได้ไล่ฆ่าฟันเขาอยู่ในทุ่งสัมฤทธิ์นี่ ขี่ม้าไล่ฟันกันเอา ไม่ได้ไปเอากำลัง เอาม้าเป็นกำลัง ฟันกันตายอยู่ในทุ่งสัมฤทธิ์เป็นจำนวนมาก จนว่าขนศพไปเผา ไปฝังที่ไหนไม่ไหวเพิ่นล่ะ อ้า คนที่เจ็บไข้ได้ป่วยก็ส่งกลับบ้าน กลับเมือง
สมัยก่อนยังไม่มีทางรถฟืนรถไฟอะไรนะ มาด้วยการเดินเท้า เดินเท้ามาจากเวียงจันทน์ มาจะมายึดเอานครราชสีมาเป็นที่ตั้ง เพราะว่าเขตของเรา ในภาคอีสานนี้แม่น(ใช่)หมด เป็นเขตของเราหมด ให้ยึดเอาคืนมาให้ได้ ทางโคราช ทางชัยภูมิ ทางไหนขึ้นไป นี่เป็นของเรา เป็นประเทศเรา เพราะฉะนั้น การเมาเหล้าเมายาก็มีประโยชน์อยู่อย่างหนึ่ง มีประโยชน์ เอาต่อต้านข้าศึกศัตรูไว้ได้อยู่ แต่ว่าเรามากินฟรีๆ กันเฉยๆ นี่ ไม่มีข้าศึกศัตรูใดๆ มาเบียดเบียนเรา ก็ทำให้เราใจเสียจากศีล จากธรรมไป เออ เป็นคนดีไม่ได้แล้ว อ่อนแออยู่อย่างงั้นน่ะ ตั้งเนื้อ
ตั้งตัวไม่ได้ ตั้งหลักตั้งฐานไม่ได้ เพราะเป็นคนเมาเหล้า เมายา เซซ้าย เซขวาไป จะเลี้ยงครอบครัวก็ไม่เป็นสุข ทำอะไรก็ไม่เป็นสุข ไม่มีข้าศึกศัตรูใดๆ มาเบียดเบียน พอที่จะกินเหล้าย้อมใจให้มันแข็งแรง อ้า ต้องตั้งแกล้ง ตั้ง แกล้งกินเหล้าเฉยๆ หาความสนุกสนานครึกครื้นกันเฉยๆ แต่ถึงกระนั้นก็เป็นพิษเป็นภัยแก่สังคมอยู่อีกเหมือนกัน ฆ่ากันโดยใช่เหตุ เออ ปล้นจี้กันโดยใช่เหตุ ด้วยกำลังของสุรานั้นเอง โดยไม่มีเหตุมีผลอะไร ป้องกันอะไรเลย ตัวเองย้อมตัวเอง กินเมาสนุกสนานเลยติดเหล้าเลย อย่างนี้ก็เป็นอันตราย
สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี
นักปราชญ์ทั้งหลาย ท่านจึงเห็นว่าเป็นของมึนเมา มอมเมาให้เกิดเสียผู้เสียคน เป็นคนขี้เหล้า ขี้ยาไป อืม ไม่เลิกสักที ยาเสพติดให้โทษทุกชนิด เขาก็ปลุกระดมกันขึ้น ไปปั้นยาเสพติดให้โทษ ผลิตออกมาขาย จำหน่าย จ่ายแจกให้คนไทย หลงติดอยู่ในยาเสพติดให้โทษเหล่านั้น ถ้าไม่ได้กินก็อ่อนแอ ถ้าได้กินยาเสพติดให้โทษปรากฏว่าแข็งแรง ทนทานขึ้นมา ยาบ้า ยาเบ้อ อะไรเขาห้าม ไม่ใช่ยาเสพติดให้โทษธรรมดานะ ยาบ้า กินเข้าแล้วเป็นบ้า ไม่รู้จักพี่ ไม่รู้จักน้อง เออ เอามันทุกอย่าง แน่ะ ยาบ้า ก็ปราบกันอยู่ไม่รู้จักสิ้นจักจบ พอเห็นเขาว่าขายดี เขาก็ผลิตอยู่ประเทศนอกส่งเข้ามา แจกจ่ายอยู่ในเมืองไทย ให้คนไทยติดยาเสพติดให้โทษเป็นจำนวนมาก ไม่น้อย ถ้ากินยาเสพติดให้โทษ แล้วมันเป็นยังไง จิตใจมันผิดมนุษย์แล้ว เพี้ยน เพี้ยนไปจากความเป็นมนุษย์ เป็นสัตว์ขึ้นมา ไม่รู้จักพี่ ไม่รู้จักน้อง ไม่รู้จักลูก ไม่รู้จักหลาน เออ ไม่รู้จักหวงแหนบ้านเมืองของตัวเอง มันเมา เมาจนไม่ แล้วก็เมา แล้วก็มืดด้วย มืดมิดปิดปัญญา ไม่มีปัญญาที่จะเฉลียวฉลาดอะไร มีแต่ความเมาอยู่ เขาก็เห็นคนกิน เห็นคนไทยกินยาเสพติดให้โทษจำนวนมาก เขาก็ผลิตอยู่ประเทศนอกนู้น ส่งเข้ามาๆๆ จนปราบไม่อยู่ ปราบไม่อยู่จะเป็นยังไง บ้านเมืองจะล่มจมหรือเปล่า ถ้าติดยา ติดยาเสพติดให้โทษกันทุกคนๆ ล่ะ บ้านเมืองจะรักษาความมั่นคงไว้ได้หรือเปล่า
ถล่มทลายไปหมด พวกเดินขบวนขะเบียนก็ เอายาเหล่านั้นเข้ามาย้อมใจตัวเอง เออ ทำให้พังบ้านร้านตลาด เผามันแหลกลาญไป ที่ไหนๆ มันแข็งข้ออยู่ที่ไหน ก็วางแผนบ่อนทำลายให้มันย่อยยับไป รถยนต์ รถไฟก็ดี เครื่องบินก็ดี มีอยู่ในประเทศไทย บริการได้อยู่ ได้ทั่วไป ถ้าหากว่ามึนเมา มีมากขึ้นๆ แล้วมันอาจจะทำร้าย ทำลายความมั่นคงของประเทศชาติได้ อ้า ระเบิดเครื่องบินบ้าง ระเบิดรถฟืนรถไฟบ้าง ระเบิดอะไรต่ออะไรไว้บ้าง อะไรเป็นศัตรูกับเขา ฝ่ายตรงกันข้าม เขาก็บ่อนทำลายด้วยการเอายาเสพติดให้โทษ ไปวางเป็น ระยะๆๆ ไป
สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี
มันไม่ใช่ติดสุราเฉยๆ สิ ยาเมา ยาบ้า ยาเสพติดให้โทษทุกชนิด อ้า มีหลายอย่างที่จะมามอมเมาคนไทย ให้เกิดความแตกร้าวสามัคคีกัน เพราะฉะนั้น พวกเราต้องตั้งอยู่ในศีล ในธรรมให้เด็ดขาด อย่าให้มีเรื่องเหล้า เมายา ยาเสพติดให้โทษก็ดี อย่าเอามาเป็นการรักษาอะไรเลย รักษาอะไรไม่ได้ มีแต่มาทำลายประสาทให้เสียคน เสียผู้เสียคน เมาเหล้าเมาเปซะอีก แล้วก็เดินซัดๆ เซๆ ไปตามถนนหนทาง เออ ใครหาว่าเราทำผิดก็ยอมไปติดตะราง เว้ย เขาว่า ว่าเพลงดอกดินเขาบอก มันมักอย่างงั้น กินเหล้าเข้าแล้ว ไม่รู้จักผิด ไม่รู้จักถูก ลูกใคร เมียใครก็ไม่ว่า เอาหมดทุกอย่างล่ะ ถ้าเมาเหล้าขึ้นมาแล้ว เพราะฉะนั้น ก็เป็นโทษร้ายแรงเหมือนกัน ฆ่าสัตว์นี่ก็ยังว่าพอบันยะบันยังไว้ ลักทรัพย์เหล่านั้น ก็พอบันยะบันยังไว้ได้ ถ้าปราบปรามไว้ให้อยู่ จับไปติดคุกติดตะราง แล้วก็พออยู่ได้ เออ กับกล่าวโป้ปดมดเท็จ ปลุกระดมมวลชนเหล่านี้ มันเป็นการโป้ปดมดเท็จกันทั้งนั้น
ยุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก แยกให้ออก
เนี่ยเข้ามาในงานนี้ เข้ามาในงานนี้แล้วก็
ยุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก แยกให้ออก แยกจากผู้ปกครองทั้งหลาย ให้เป็นคนเสียไป เออ เขาปลุกระดมอย่างใดก็ไปเข้ากับเขา เออ ไปเข้ากับเขาเข้า เขาก็เอาเป็นกำลังของเขา เป็นปลุกระดมมวลชนขึ้นมา ก็เชื่อคำยุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก แยกให้ออก เป็นก๊ก เป็นเหล่า เป็นหมู่ เป็นพวกไป เคยเป็นเจ้าเป็นนาย ทำราชการอยู่ในแผ่นดินแท้ๆ รับผิดชอบประเทศแท้ๆ ยังไปเป็นหัวหน้าขบวนการก็ยังมีอีก อย่างนี้เรียกว่ายุให้รำ ตำให้รั่ว ได้หรือเปล่า เออ มันยุชัดๆ ยุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก แล้วก็แยกให้ออก เป็นก๊ก เป็นเหล่า ไม่เคารพสามัคคีดีต่อกัน จึงจะจรรโลงไทยให้รุ่งเรือง เออ เพิ่นบอกไว้เพลงสมัยก่อน
ความสามัคคีมีในหมู่ใด ความสุขย่อมมีในหมู่นั้น
ถ้าสามัคคีคลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ
ภัยจะเข้าฟาดฟันหมู่นั้นฉิบหาย
หมู่นั้นฉิบหาย ถ้าเราแตกแยกกันแล้ว มันก็แตกแยกกันแล้ว เออ จับกันเป็นกลุ่มเป็นก้อนอย่างเก่าไม่ได้ เออ สมัยก่อนโบราณเราตั้งแต่สมัยสงครามทุกสมัยมา เออ สงครามภายนอก มายุให้รำ มาตำให้รั่ว มายั่วให้แตก มาแยกให้ออก ประเทศไทยก็ระส่ำระสาย เออ
ต้องยึดเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันซะก่อนจึงจะมีพลัง ต่างคนต่างความคิดเห็นของตัวเอง เอามาแยกสังคม แยกสภา แยกกลุ่ม แยกพวกออก เป็นหมู่ เป็นพวก แล้วความมั่นคงแน่นเหนียวจะมีที่ไหนล่ะปะเนี่ย
เพราะฉะนั้น พวกเราอย่าหูเบากันน่ะ อย่าหูเบากัน เป็นชาวพุทธ เป็นชาวพุทธนับถือพระพุทธ นับถือพระธรรม นับถือพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะที่พึ่ง ที่รู้สึกระลึก ที่นับถือยึดเหนี่ยวน้ำใจให้แน่น อย่าแตกแยกสามัคคีกันด้วยความยุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก แล้วก็แยกให้ออก เป็นก๊ก เป็นเหล่า เป็นหมู่ เป็นพวกไป บางคนก็หูเบาก็ไปเข้าทางโน้นซะ ไปเข้าทางเขายุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตกซะ เอาเป็นกำลังทำให้กีดขวางจราจรไปทุกอย่าง เออ บ้านเมืองก็รถติด รถติด เออ แล้วเขามาเอาเวลารถติดมากๆ จะเป็นยังไง รถติดมากๆ จะเป็นยังไง เขามาเอาเวลานั้น มายึดอำนาจในเวลานั้นจะเป็นยังไง นี่ เพราะฉะนั้น พวกเราต้องแน่นเหนียว ยึดให้มั่น คั้นให้ตาย อย่าไปมักง่าย เชื่อคำยุยงส่งเสริมอย่างอื่นเป็นอันขาด อ้า
ประชาธิปไตยของเราดีอยู่แล้ว รัฐธรรมนูญของเรามีอยู่แล้ว ปกครองแบบประชาธิปไตยแท้ๆ ยึดเอาประชาธิปไตยเป็นที่พึ่งทางจิตใจ ตึงแต่ข้อวัตรปฏิบัติ ทางศาสนาก็มีอยู่แล้ว เพิ่นก็สั่งสอนประชาชนให้มีศีล มีธรรม ให้มีข้อวัตรปฏิบัติ ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น ไหว้พระสวดมนต์ นั่งสมาธิภาวนาเข้า ให้อย่าไปฟุ้งซ่านกับเขาเลย เรื่องยุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก มันจะมีในกลุ่มใด
ความสามัคคีมีในหมู่ใด ความสุขย่อมมีในหมู่นั้น
ถ้าสามัคคีคลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ
ภัยย่อมเข้าฟาดฟันหมู่นั้นฉิบหาย
อันนี้เหล่านี้ ร้องเพลงปลุกใจเสือป่า ตั้งแต่สมัยเราเป็นนักเรียน ปลุกใจเสือป่า รักไทย รักความเป็นไทยของไทย ยิ่งชีวิตจิตใจล้ำเหลือ เลือดเนื้อต้องพลี ต้องพลี เออ จะถูกรุกถอยร่นลงเรื่อยไป ตั้งแต่ก่อนอยู่ในประเทศจีนนู้นล่ะ เขารุกรานเรา ศึกฮ่อ ศึกอะไรรุกรานเรา หนีไม่ได้ ข้ามแม่น้ำโขง มาตั้งหลักตั้งฐานอยู่ฝั่งโขงทางนี้ ทางโน้นเขายึดเอาหมดแล้ว ศึกฮ่อศึกแฮ่ เขายึดเอาบ้านเอาเมืองหมดแล้ว แต่ว่าประเทศจีนเขาก็มีระบบ อีกระบบหนึ่งเหมือนกัน ระบบปลุกระดม แต่เมื่อทำโรงฝิ่นขึ้น โรงเหล้าขึ้น เยอะๆ เต็มบ้านเต็มเมือง มีแต่โรงฝิ่น โรงเหล้ากันเต็มบ้านเต็มเมือง จนคนขี้ยาหนีเข้ามาในเมืองไทย ยังนำเอาขี้ฝิ่น ขี้ยา อ้า ขี้เมาเข้ามาในเมืองไทยอีกเหมือนกัน สำหรับผู้ไม่เลิกก็ติดจนตาย จนตายคาฝิ่น จนตายคาเหล้า เมาเหล้าไม่รู้จักส่าง อย่างนี้เราก็เลยล่มจม เพิ่นเคยเป็นเศรษฐีมาแล้วก็ล่มจม เพราะเขามอมเมาเอาทำนองนี้ เพราะฉะนั้น เมืองไทยเรากำลังระส่ำระสาย เออ มันมีหลายอย่างเข้ามามอมเมาเมืองไทย เออ ยาเสพติด ยาให้โทษ สุราเมรัย อะไรก็ปรุงกันขึ้นมา สิ่งไหนที่จะมอมเมากันได้ เอามามอมเมาเมืองไทย จนปราบไม่อยู่ ยิ่งปราบก็ยิ่งไหลเข้ามา เป็นรถทัวร์ รถทัวร์ เป็นรถบรรทุกใหญ่ๆ โตๆ เข้ามา ไปปล่อย ฝากทำค้าขายไว้แห่งใดแห่งหนึ่ง บรรดาคนหนุ่มคนสาวก็ติดยาเสพติดให้โทษ ก็มันมีอยู่ที่ไหนก็ถามกัน มันมีอยู่ที่โน้นที่นี้ ก็ไปหาซื้อหาหามกันมา เก็บกำมาเอาไว้ ไว้จะกินส่งเสริมจิตใจให้มันฮึด คึกคะนองขึ้นมา อ้า แล้วทางรัฐบาลเขารู้ทัน รู้เท่าทันอยู่ ปราบแล้วปราบอีกอยู่อย่างงั้น แต่ว่าจับได้แต่ละทีเป็นตันๆ จับได้แต่ละทีเป็นตันๆ มันทะลักเข้ามาได้ยังไง เออ ยาเสพติดให้โทษ เขาเรียกว่ามันเป็นยาอะไรเฮ้อ ถ้าเป็นเม็ดสีแดงๆ เดิงๆ เขาผสมผสานมาแล้วดี เอามามอมเมาคนไทย ให้มัวเมากันทั่วประเทศ แล้วใครล่ะจะรับผิดชอบบ้านเมือง ถ้าเมากันไปหมดทุกคน พ่อบ้านก็เมา ลูกเต้าก็เมา ลูกเขย ลูกสาวก็เมากันไปหมดทั้งนั้น ต้องกินยาซะก่อนจึงทำงานได้ ถ้าไม่กินยาแล้วก็ทำงานไม่ได้ ก็เลยเป็นคนอ่อนเปลี้ยเพลียแรง ไม่รู้จักการจักงาน ไม่ทำหน้าที่ของตัวเองได้เต็มที่ ชาวไร่ ชาวนาก็ติดกันระงม เซ็งแซ่ไปด้วยกันหมด ใครล่ะจะเป็นสันหลังของประเทศชาติ ถ้าชาวไร่ ชาวนา ก็ติดยากันหมดทั้งประเทศ ใครจะเป็นกระดูกสันหลังให้ประเทศชาติ ล้มละลายซะแล้วประเทศเรา เพราะฉะนั้น พวกเราต้องเข้มแข็ง เข้มข้น ถือศาสนาเป็นหลัก เป็นหลักใจ ถือพระพุทธ ถือพระธรรม ถือพระสงฆ์ เป็นสรณะ
สะระณัง คัจฉามิ
เป็นที่พึ่ง อย่าให้อย่างอื่นเข้ามาปะปนในน้ำใจเราได้ จะมายุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก แยกให้ออก เหล่านั้น อย่าเอามา อย่าเอามาปลุกระดมคนไทยด้วยกัน ได้ยินเบาะแสอยู่ที่ไหน มันมีๆ อยู่ที่ไหนก็แจ้งต่อเจ้าหน้าที่ให้เข้าใจไว้ ให้เข้าใจไว้ไปช่วยกันปราบ หรือว่าเจ้าหน้าที่เห็นว่ามันรายได้ รายได้ดีก็เลยยึดเอาไปขายซะเอง เออ ไปขายซะเองได้เงินดี หึหึ เออ ยึดได้แล้วแทนที่จะฝากเป็นทางการ ยึดได้เท่านั้นตัน เท่านี้ตัน ยึดได้แล้ว แล้วเอาไปแจกกันขาย อย่างนั้นก็แย่อยู่เหมือนกัน
อันนี้ก็ผิดเอามากๆ เลย เรียกว่าส่งเสริมข้าศึกให้มีพลังมากขึ้นๆ แล้วความมั่นคงของชาติมันจะไปอยู่กับใครล่ะปะเนี่ย ใครจะรับผิดชอบ เจ้าหน้าที่ก็ติดยากัน ทหารตำรวจก็ติดยากัน เป็นผู้ขายยาซะเองก็มี อย่างนี้มันจะดีไหม เรียกว่า ส่งเสริมในทางที่ผิดไม่รู้ตัว เห็นว่ามันรวย ถ้าขายอย่างนี้มันรวย รวยง่ายๆ เม็ดหนึ่งๆ ก็ราคาหลายบาท หลายสตางค์อยู่ เออ เป็นกิโล เป็นตันๆ ขึ้นไป แล้วจะเป็นยังไง ประเทศชาติก็ล่มจม เพราะยาเสพติดให้โทษนั้นเอง ให้พึ่งรู้จัก ถ้าเห็นเบาะแสว่ามีที่ไหนๆ ก็รีบไปกระซิบ เออ เจ้านายผู้บริสุทธิ์ยุติธรรม ไปกระซิบให้รู้ อยู่ที่นั่น อยู่ที่นี่ มีการซ่องสุม ซ่องสุมขายยาเสพติดให้โทษ เป็นพิษ เป็นภัยต่อชาติบ้านเมืองอย่างร้ายแรง ตัดกำลังของประเทศชาติลงได้อย่างดี ประเทศจีนจะล่มจมสมัยก่อน เพราะว่า เขามอมเมาด้วยโรงฝิ่น ยาเสพติดให้โทษทุกชนิด เต็มบ้านเต็มเมือง ไปที่ไหนก็มีโรงฝิ่น โรง เออ ยาเสพติดให้โทษมากมาย
ประเทศจีนจึงระส่ำระสาย ไม่มั่นคง พอเขาปราบได้แล้วไม่ให้มี ไม่ให้มีโรงฝิ่น โรงยาอะไรเลย ปราบได้แล้ว รู้ตัวทัน แล้วก็ไม่มี มันก็ทะลักไหลเข้ามาเมืองไทย เออ เมืองไทยก็ถือเอาเป็นตัวอย่างนั้น มาบริหารประเทศ มันจะมั่นคงหรือเปล่า คิดให้ดูให้ดี ผู้เป็นอุบาสก เป็นอุบาสิกา ผู้เคยนับถือพระพุทธศาสนามา ก็ยังไปเสพติดให้โทษกับเขาอีก มันจะเป็นยังไง เออ เฮอะๆ บั่นทอนกำลังทหารตำรวจ ผู้ที่รักษากฎหมายของบ้านเมือง ทหารตำรวจก็ติดยาเหมือนกัน ทหารก็ติดยาเหมือนกัน แล้วจะเป็นยังไงล่ะ ปราบไม่อยู่แหล้ว(จริง ทีเดียว) ทหารต่อทหารก็ปราบกันไม่อยู่ ตำรวจต่อตำรวจก็ปราบกันไม่อยู่ เพราะมันเป็น เป็นรายได้ที่ดี ได้มา ไม่ต้องลงแรง ลงอะไรมากมาย เพียงเอายามาขายมอมเมาประชนเท่านั้น ก็หมดกำลังลง ประชาชนก็หมดกำลังที่จะทำไร่ ทำนา ทำเรือก ทำสวน กสิกร กสิกรรมอะไรก็ล้มเหลวไปหมดทุกอย่าง เพราะฉะนั้น ขอฝากให้สมาคมแห่งนี้เอาไว้ ว่ามันพิษเป็นภัยจริงๆ แหน่ ถ้าไปส่งเสริมให้มียาเสพติดให้โทษมาเผยแพร่ในเมืองไทย ก็เท่ากับบ่อนทำลายความมั่นคงของประเทศชาตินั่นแหละ อ้า อันนี้ฝากไว้เฉยๆ หรอก ถ้าดีก็เอา ถ้าไม่ดีก็อย่าเอา เออ ถ้าดีก็พยายามช่วยกันรักษา ความมั่นคงของบ้านเมือง ของอนาคตของลูก ของหลานเรา กำลังเล่าเรียนศึกษาปริญญา ปริญเยอกันอยู่ ถ้าไปเกิดติดยาเสพติดให้โทษเข้าแล้ว มันจะเป็นยังไง ปริญญาจะได้มาด้วยวิธียังไง ด้วยยัด ยัดใส่ไม้ ใส่มือเอาเหรอ ปริญญาซื้อเอาเหรอ เออ อืม ไม่มีทางจะได้ก็เอาไปยัดผู้เป็นประธานซะ ยัดให้ผู้นั้นผู้นี้ แล้วก็เลยได้ แต่ความรู้วิชาปลอมๆ เหล่านั้น เข้ามาบริหารประเทศ แล้วดีหรือเปล่า หรือบ่อนทำลายระดับนักศึกษาซะก่อน บ่อนทำลายระดับนักศึกษา ล้มละลายลงมาโดยลำดับ แล้วผู้ไม่ได้ศึกษาอะไร อ่ะ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร ก็ไปตามเขา ไปตามเขา ก็เป็นพลังงานทำลายบ้านเมืองตัวเอง
เพราะฉะนั้น ขอให้ยึดมั่นในพระรัตนตรัยให้มากๆ
พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
จริงๆ เราขอถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง ที่ระลึก กำจัดภัยได้ทุกอย่าง ถ้าถืออันนี้แล้ว อย่างอื่นไม่เกี่ยว ไปนับถือภูตผีปีศาจมาปนเข้า ไปไหว้เจ้าเผากระดาษก็มากมาย แล้วก็มาปนเป บ่อนทำลายความมั่นคงของศาสนาอีก ทำให้ศาสนาเสื่อม แม้แต่พระ แต่เณรก็ยังริมียาเสพติดนี่ให้โทษครอบครองอยู่ ก็ไม่มีใครค้น ให้ใครไปจับ ไปค้นสถานที่ของพระเจ้าพระสงฆ์ และก็เก็บกักของเหล่านั้นไว้กับตน ทำลายประเทศชาติไปในตัว ไม่รู้จัก เพราะฉะนั้น ก็ช่วยกันเป็นหูเป็นตา ระมัดระวังให้ดีๆ อย่างเคร่งครัด อย่าให้มันมีเกิดขึ้นในเมืองไทยของเรา ให้มันหมดๆ ไปแค่นั้น เออ เท่าที่บ่อนทำลายมาก็เสียหายไปแล้วหลายแล้ว หลายหมื่นล้าน หลายพันล้าน เสียหายร้ายแรงไปด้วยยาเสพติดให้โทษ หมื่นล้าน พันล้าน แสนล้าน ขึ้นมาแล้วเป็นยังไง บ้านเราก็อ่อนแอ ไม่มีพละกำลังที่จะต่อต้าน
เพราะฉะนั้น พวกเราต้องรักษาอย่างเคร่งครัด เออ ที่สุด รักษา อย่าให้มันหนีมาปะปนอยู่ในเมืองไทย การค้าขายยาเสพติดให้โทษก็ดี เห็นเบาะแสมีอยู่ที่ไหนช่วยไปปราบ
เอาไปเผาไฟซะให้หมด อย่าให้มีในเมืองไทย อ้า ดังนั้น แต่ว่าผู้ขาดรายได้เขาก็เครียดแค้น ชิงชังขึ้นมา ฮ่าฮ่า เออ เป็นกับพระองค์นี้ล่ะ เออ มาปลุกระดมให้ขายยาเสพติดให้โทษไม่ได้ เขาก็จะบ่อนทำลายหลวงปู่นี้ก่อนว่ะ อ้า ช่างเขา ตายแล้วก็แล้วไป คนอื่นเขาจะกินกระดูกต่อไปหรอก เออ นี่สามารถพูด เพราะว่าประชาชนชาวพุทธทั้งหลาย ยังมีความมั่นคงถาวร ในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์อยู่ อยู่ในเรื่องศีล เรื่องธรรมนี่ มั่นคงที่สุด เข้าใจว่าอย่างงั้นนะ หากว่าแวะออกไปจาก
พุทธรัตนะ
ธรรมรัตนะ
สังฆรัตนะ
แล้วเราจะเอาอะไรเป็นที่พึ่งต่อไป เอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นี้เป็น พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ที่พึ่งทางใจ ยึดเอาศีล ๕ เป็นที่พึ่งทางใจ ถ้ามีโอกาสก็รักษาศีล ๘ กับเขาบ้าง ก็งดเว้นจากอบายมุขทั้งปวงไปได้ในตัว อ้า เป็นการขัดเกลากิเลสในสังคมมนุษย์ให้ดีขึ้น ให้มีศีลธรรม ให้ดีขึ้นที่สุด นักเรียน นักศึกษาทั้งหลายก็เหมือนกัน กำลังเล่าเรียนศึกษาอยู่ นั้นก็ทำลายอนาคตของตัวเอง ถ้าไปส่งเสริมยาเสพติดให้โทษ ก็ทำลายอนาคต อนางอของตัว เฮอะ ให้ทะลายไป สูญหายไป ไม่ตั้งใจเล่าเรียนศึกษาจริงจัง แอบอ้างพอจะได้เงินมาซื้อยากิน กินเท่านั้น เออ เอาเงินพ่อเงินแม่ไปถลุงทางอื่น ไปเล่นการพนอก ไปเล่นการพนัน กินยาเสพติดให้โทษแล้วอย่างงี้เป็นไง พ่อแม่ผู้หามาให้ ก็จะแย่ลง อ้า เพราะฉะนั้น เทศน์วันนี้เอาต่ำๆ นี้ก่อน พื้นฐานมันก่อน พื้นฐานนี่มีไตรสรณคมน์เป็นที่พึ่ง ที่ระลึก มั่นคงในศีลในธรรมจริงๆ และก็เรื่องทำสมาธิภาวนา สูงขึ้นไป อันนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกันหรอก เออ อันนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับยาเสพติดให้โทษอะไรหรอก ไม่ได้กินยาบ้า ยาเมาอะไรหรอก อ้า ไม่มีไอ้เรื่องในทางศาสนาไม่มี
ถ้ามีเบาะแสว่ามีวัดไหน อ้า บ้านไหน เมืองไหน ก็สอบถามให้เข้าใจซะก่อน แล้วก็ปราบต้นตอมันไว้ซะก่อน อย่าให้มันมี เผยแพร่จากทางวัดทางวา เอายาเสพติดให้โทษไปขายกับเขา อย่างนี้ ก็มี แต่ว่าในสังกัดของเราไม่เคยมี อย่างนี้ไม่เคยมี ไม่มียาเสพติดให้โทษทุกชนิด ก็ค่อยๆ เบาบางปัดเป่าไป แล้วให้มันหมดไปจากสังคมไทย อย่าส่งเสริมให้มันในเมืองไทย นักเรียน นักศึกษาก็เป็นหน้าที่สอบสวนได้ สอบกันว่ามันมีอยู่ที่ไหน มันมีอยู่ที่ไหน ช่วยกันปราบ ช่วยกันปราบไม่ให้มันมีเกิดขึ้น อย่างนี้มันเป็นภัย อย่างระดับชาติ ไม่ได้เป็นภัยธรรมดา อย่างระดับชาติ อ้า ถ้าภัยอย่างนี้เกิดขึ้นมี ถ้าเผยแพร่ยาเสพติดให้โทษมากขึ้นๆๆ ก็ทำให้คนไทยอ่อนแอ พวกกสิกร กสิกรรม กสิ... เออ ทำนา ทำราชการอะไร ก็อ่อนแอไปตามๆ กัน เออ การมีการฉ้อ การโกงเงินขึ้นคืนมา เขาก็นิยม ยกย่องในทางผิด ส่งเสริมในทางผิด ทำให้มันเผยแพร่สะพัดออกไปทั้งประเทศ เจ้าหน้าที่จับยาเสพติดให้โทษได้แล้ว เห็นว่ามันราคาดี เอาไปจำหน่ายทางอื่นซะ เออ บ่อน บ่อนจำหน่าย บ่อนคนไหนเสพติดให้โทษ ที่นั่น ที่นี่มี มีขายเผยแพร่ให้มันมากขึ้นๆ ก็บ่อนทำลายประเทศชาติของตัวเองโดยไม่รู้ตัว
พูดไปแล้วมันมันนะ มันจังแล้ว มันบ่อนทำลายชาติบ้านเมืองของตัวเองแล้ว มันจัง
โอ้ย เออ ก็สลดสังเวช ก็นั่นแล้ว เจ้าหน้าที่ไม่เป็นเจ้าหน้าที่ ไม่ ไม่ปราบ ไม่ปราบยาเสพติดให้โทษ เออ ได้มาแล้วก็แจกขึ้นไปขาย ได้กำไรดี เออ เออ อันนี้มันเป็น ปกิณณกนัย เสริมให้ที่ได้แสดงมา ถึงธรรมะบ้าง เป็นเรื่องการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขบ้าง
สุขา สังฆัสสะ สามัคคี
ความพร้อมเพรียงของหมู่ให้เกิดสุข ตั้งแต่บรรพบุรุษของเรามา เพิ่นก่อร่างสร้างบ้านมา ตั้งแต่ไม่มีถนนหนทางเจริญเลย สมัยก่อน จะมากรุงเทพฯ แต่ละครั้งมันลำบาก จะไปไหนมาไหนก็ลำบาก เดี๋ยวนี้มีจราจรมันทั่วถึงกันหมดทั่วประเทศ ภาคเหนือก็มี ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จากโคราชมุ่งไปทางขอนแก่น อุดรฯ หนองคาย ภาคตะวันออก พุ่งจากโคราชไปทางอุบลฯ ภาคตะวันออก ก็พุ่งออกไปถึงจังหวัดจันทบุรีไปโน้น ภาคใต้ก็มีรถฟืนรถไฟสะดวกสบาย ไปถึงปาดังเบซาร์ สะดวกสบาย การขนส่งถึงกันไปหมด ถ้าเขาไปยึดเอาขบวนเหล่านี้ มาเป็นที่เผยแพร่ยาเสพติดให้โทษ ก็แป๊บเดียว มันก็ทั่วประเทศ มีไปทุกจังหวัด ปราบปรามไปทุกจังหวัด
ได้ยินอยู่ข่าวภาคกลางนี้ก็มี ปทุมธานี อุทัยธานี หรือที่ไหน แถวนี้มียาเสพติดให้โทษเต็มบ้านเต็มเมือง เพราะว่าคมนาคมขนส่งมันทั่วถึงกัน เข้ามาได้แล้ว มันก็ส่งไปๆ ต่างจังหวัดได้ทั่วถึง เอาให้หมดเมืองไทยเลยก็ได้ เออ
เผยแพร่ยาเสพติดให้โทษเหล่านี้ ให้มันขยายไปทุกจังหวัดก็ได้ ภาคใต้ก็ถึงปาดังเบซาร์ ภาคตะวันตกก็ถึงกาญจนบุรี เข้าฮอด(ถึง)ประเทศพม่า ภาคตะวันตก ภาคเหนือก็ถึงเชียงใหม่ ลำปาง เออ แม่ฮ่องสอง แม่ฮ่องสอน โอ้ เผยแพร่กันไปได้ด้วย คมนาคมสะดวกนั่นเอง ถ้าไม่เอาจริงเอาจังกับมัน มันจะปราบไม่อยู่ ถ้าปราบไม่อยู่ เมืองไทยก็จะเป็นเบี้ยล่างเขา เมืองไทยของเราก็นำความเจริญมาสู่บ้านสู่เมืองไม่ได้ เจ้าหน้าที่ก็ลืมไป
เห็นเงินหน้าดำ เห็นคำหน้าเศร้า
เห็นข้าวตาโต พาโลอยากได้ขึ้นมา
เกิดความอยากขึ้นมาเหล่านั้นแหละ มันเป็นกิเลสชนิดหนึ่งที่ทำลายตัวเอง เออ เสียหายร้ายแรงขนาดไหน เราพิจารณาเอาด้วยปัญญาต่ำๆ ของเราเองเถอะ ปัญญาต่ำๆ ของเรามันเป็นอย่างงี้ ทำลายประเทศชาติไปในตัว
ดังที่แสดงมาเป็น ปกิณณกนัย เพื่อต้องการให้ท่านทั้งหลาย นำไปใคร่ครวญขบคิดพินิจพิจารณาด้วยปัญญาอันชาญฉลาดของตนๆ เองเถิด อัปปมาทธรรม ไม่มีความประมาท ตั้งอกตั้งใจ ประพฤติปฏิบัติตัวเองอยู่ในขอบข่ายของศีล ของธรรมจริงๆ ในกฎหมายบ้านเมืองจริงๆ ไม่ประมาท ต่อแต่นั้นก็จะได้ประสบพบเห็นแต่ความสุขความเจริญทั้งทางคดีโลกและทางคดีธรรมทุกประการ รับประทานวิสัชนามาหรือฝอยมา ก็ยุติด้วยเวลา เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้
(สาธุ สาธุ สาธุ)
เอ้ แต่นั่งอยู่ ขาก็ปวด
นั่งเทศน์อยู่เฉยๆ ขาก็ปวดขึ้นมา
อาราธนาศีล
มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ
ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย
ขอศีล ๕ พร้อมทั้งไตรสรณคมณ์ เพื่อจะรักษา
รัตนะ แก้วหรือสิ่งประเสริฐ ๓ ประการ คือ
พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ
สุขา สังฆัสสะ สามัคคี
ความพร้อมเพรียงของหมู่ ให้เกิดสุข
สะมัคคานัง ตะโป สุโข
ความเพียรของผู้พร้อมเพรียงกัน ให้เกิดสุข
(พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ ธรรมบท
อุทาน อิติวุตตกะ สุตตนิบาต
คาถาธรรมบท พุทธวรรคที่ ๑๔ ข้อ ๒๔)
สรณคมน์
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้า ถือเอาพระพุทธเจ้า เป็นสรณะ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้า ถือเอาพระธรรม เป็นสรณะ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้า ถือเอาพระสงฆ์ เป็นสรณะ
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่ ๒ ข้าพเจ้าถือเอาพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่ ๒ ข้าพเจ้าถือเอาพระธรรมเป็นสรณะ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่ ๒ ข้าพเจ้าถือเอาพระสงฆ์เป็นสรณะ
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่ ๓ ข้าพเจ้าถือเอาพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่ ๓ ข้าพเจ้าถือเอาพระธรรมเป็นสรณะ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่ ๓ ข้าพเจ้าถือเอาพระสงฆ์เป็นสรณะ
สิกขาบท ๕
ปาณาติปาตา เวระมะณี
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
เว้นจากการฆ่า เบียดเบียนสัตว์อื่น
อะทินนาทานา เวระมะณี
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
เว้นจากการถือเอาของที่เขามิได้ให้ ด้วยอาการแห่งขโมย
กาเมสุ มิจฉาจารา เวระมะณี
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
เว้นจากการประพฤติผิดในกาม ผิดลูกผิดเมียผู้อื่น
มุสาวาทา เวระมะณี
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
เว้นจากการพูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ
สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
เว้นจากของเมา คือ สุราอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
อานิสงส์ของการรักษาศีล
อิมานิ ปัญจะ สิกขาปะทานิ
สิกขาบท ๕ เหล่านี้
สีเลนะ สุคะติง ยันติ
ศีล นั้นจักเป็นเหตุให้ถึงสุคติ
สีเลนะ โภคะสัมปะทา
ศีล นั้นจักเป็นเหตุให้ได้มาซึ่งโภคทรัพย์
สีเลนะ นิพพุติง ยันติ
ศีล นั้นจักเป็นเหตุให้ได้ไปถึงนิพพาน
ตัส๎มา สีลัง วิโสธะเย
เพราะฉะนั้น ศีล จึงเป็นสิ่งที่วิเศษ
เพลงรวมไทย
(สร้อย) รวมไทยร่วมใจ
รักษาอำนาจชาติไทย
เทอดไทยทูนไทย
ด้วยน้ำใจมั่นคง
สามัคคีระหว่างไทยคงได้ผล
ไทยทุกคนรวมทั้งชาติและศาสนา
เหมือนหนึ่งได้เกิดกำเนิดมา
จากบิดรมารดาคนเดียวกัน
(สร้อย)
ถ้ารวมไทยได้สิ้นทุกถิ่นแคว้น
คงจะเป็นปึกแผ่นสามารถมั่น
ขอให้ไทยสามัคคีมีต่อกัน
จึงจะจรรโลงไทยให้รุ่งเรือง
(สร้อย)