หลวงปู่ท่อน ญาณธโร

วันจันทร์ที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๕.๐๐ น.

ณ เรือนจำกลางบางขวาง ต.สวนใหญ่

อ.เมืองนนทบุรี จ.นนทบุรี

ฝนตกหนัก

 

ตั้งใจฟัง ให้เอาใจบันทึก บันทึกเอาธรรมะเอาไปไว้ในหัวใจของเรา ถ้าไม่ตั้งใจฟัง เอาใจไปทางอื่น เอาใจไปไร่ไปนาไป..ไปสวน ไปหาสิ่งของอย่างอื่นอยู่ เราไม่ตั้งใจจริง ถ้าเราตั้งใจจริงก็ตั้งใจปฏิบัติอย่างเคร่งครัด

 

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

กัมมัง วิชชา จะ ธัมโม จะ สีลัง ชีวิตะมุตตะมัง

อิมัสสะ ธัมมะปะริยายัสสะ อัตโถ

สาธายัสมันเตหิ สักกัจจัง ธัมโม โสตัพโพติ

 

อันนี้ธรรมะคำสั่งคำสอนนี้มี มาตั้งแต่พระบรมครูตรัสรู้มาใหม่ๆ เออ เห็นว่ามันจำเป็นมากที่จะต้องสังวรระวังในบาปกรรม ทางนั้นทางไหนก็ดี จะฆ่าสัตว์จะตัดชีวิต จะลัก ตบจกฉ้อผู้อื่นเหล่านั้น ก็เป็นเรื่องของใจเรา ที่จะงด ที่จะเว้น ที่จะละ ให้มันเด็ดขาดซะเลย อย่าต้องให้มีเป็นบาปเป็นกรรมไปเปล่าๆ ก่อความเดือดร้อนให้แก่สังคมก็เพราะว่าล่วงเกินศีล ล่วงเกินธรรม ล่วงเกินวินัยที่ท่านบัญญัติไว้แล้ว ถ้าเราล่วงเกินและเราสังวรระวังได้อย่างสะอาดหมดจด ความสงบจะเกิดขึ้น เพิ่นยังเรียกว่า

 

สีเลนะ สุคะติง ยันติ

สีเลนะ โภคะสัมปะทา

 

เป็นที่นำมาซึ่งโภคสมบัติทั้งหลาย ไหลเข้ามาหาเราเอง เพราะเราเป็นผู้มีศีล เป็นผู้มีธรรม แล้วก็มีเมตตากรุณาอีกด้วย เมตตาไมตรีจิตกับเพื่อนมนุษย์ ทุกชาติทุกภาษา ไม่ได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันแล้ว เลิกแล้ว เลิกจากการถือเอาสิ่งของ เลิกถือเลิกจากการดื่มกินสุราเมรัยอันเป็นเครื่องย้อมจิต ให้กำเริบเสิบสาน ถ้าคนเราดีๆ ไม่กินอะไรเลย ไม่บริโภคของผิดกฎหมาย ของผิดศีลผิดธรรมเลย ว่ายังไง เมืองเราจะเป็นยังไง ถ้าเลิกได้หมดทุกคนแล้วจะเป็นยังไง สบายมาก สบายบรื๋อ เออ สบายจริงๆ นอนก็ตาหลับไม่กลัวว่าคนอื่นจะมาขโมยสิ่งของเรา ลักของเรา มาปล้นมาจี้เรา ไม่มีเพราะว่าคนทุกคนผู้ถือศาสนาพุทธแล้วไม่ได้ทำอย่างนั้น ให้เกิดความเดือดร้อนแก่สังคม

ถ้ารักษาได้ดีๆ แล้วบริสุทธิ์ผุดผ่อง เราก็สมควรจะก้าวขึ้นไปเป็นมนุษยธรรมที่มีศีล มีธรรม มีข้องดเว้น เด็ดขาดลงไปไม่มีปัญหาใดเกิดขึ้น ในสังคมมนุษย์สบายมาก จริงๆ ถ้าเรายังล่วงเกินอยู่ก็ถือว่า ไม่สมาทานศีล ไม่เว้น ไม่ละจากการทำบาป ทางกาย ทางวาจา ทางใจ ไม่มี ไม่มีเจตนาที่จะงด ที่จะเว้น จะละอะไรเลย ยังประพฤติอย่างเก่าอยู่ เคยเป็นโจรก็ ติดนิสัยตัวเอง ยังอยากเป็นโจรอยู่อย่างเก่า เป็นขโมย เคยลัก เคยฉกผู้อื่น เอารัดเอาเปรียบผู้อื่นอยู่ ก็หัวใจก็ไม่ได้เลิก ก็ยังกระทำอยู่ วาจาของเรายังพูดปดมดเท็จหลอกลวงอำพรางผู้อื่นนั้นอยู่

อย่างนี้จะเรียกว่าเป็นผู้มีศีลได้หรือเปล่า ไม่ได้เลย ไม่มี ศีลไม่มีในตัว ธรรมก็ไม่มีในตัว ไม่ได้ ล่วงเกินศีลธรรมได้ ก็เพราะความไม่กลัวบาปนั่นเอง ถ้ากลัวบาปขึ้นมาแล้วจะทำให้ตัวเองสงบลงได้เฉพาะตัวเอง ผู้อื่นไม่เกี่ยว ขอให้เราได้รักษาให้บริสุทธิ์ผุดผ่องจริงๆ เออ

แล้วก็มันก็สงบลงเอง ถ้าทุกคนพร้อมกันรักษาให้ได้ ความสงบมันเกิดมาเอง

นัตถิ สันติปะรัง สุขัง

 

สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี ถ้ารักษาตัว มีศีล มีธรรมอย่างเคร่งครัด มันก็ไม่มีโทษอะไรเกิดขึ้น ทำให้บ้านเมืองสงบ สบาย ไม่ต้องห่วงใย พะว้าพะวังไปถึงว่าโจรจะมาปล้น จะมาจี้ จะมาลักเป็นกันอย่างนั้นทั้งบ้านทั้งเมืองแล้ว มันจะนำความสุขมาให้หรือเปล่า เพิ่นจึงบอกไว้ว่า

 

สีเลนะ สุคะติง ยันติ

สีเลนะ โภคะสัมปะทา

 

เออ ถ้าความสงบมีแล้ว มีศีลแล้ว โภคสมบัติก็ค่อยไหลเข้ามาหาตัวเรา มีปัญหาทำมาหากิน ไม่อด ไม่อดอยากอะไรเลย แผ่นดินกว้างต่อกว้าง เราจะพลิกแผ่นดินให้เกิดเป็นประโยชน์ต่อสังคมมนุษย์ ถ้าตั้งใจจริงๆ แล้วก็มีแต่ความรวยไหลมาเทมาเงินทองไหลมาเทมา ปลูกพริก ปลูกมะเขือ ปลูกฝ้าย ปลูกผลหมาก รากไม้ ฟักแฟงแตงน้ำเต้าอะไรอ่ะ เอามันขึ้นมา ปลูกมันขึ้นมา ก็เลยกลายเป็นแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ขึ้น

เพราะว่าคน คนผู้นับถือศาสนาแล้วต้องเป็นคนขยัน ไม่คนขี้เกียจขี้คร้านสันหลังยาวอะไร เอาจริงเอาจังกับมัน ได้แน่นอน คงตัวแน่นอน เลี้ยงลูกผูกโบว์ได้สบาย ไม่ต้องอดอยากปากแห้ง อ้า อ้า เงินทองก็ไหลมาเทมา ตามความขยันหมั่นเพียรของตัวเองนั่นแหละ ไม่ได้เป็นโจร ไม่ได้เป็นผู้ร้าย ไม่ฉก ไม่ลักหาของง่ายๆ มาเลี้ยงพ่อ เลี้ยงแม่ เลี้ยงลูก เลี้ยงหลาน หาแต่ของบริสุทธิ์ ดีๆ อ้า ผุดผ่องไม่เบียด ไม่เบียน ไม่ฉก ไม่ลัก ไม่ฉ้อ ไม่ฉลผู้ใดเลย หาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวจริงๆ เป็นคนขยัน แล้วมันจะไปไหนเว้ยเนี่ย ทรัพย์สมบัติมันจะไปไหน มันจะเกิดขึ้นด้วยพลังความขยันหมั่นเพียรนั้นเอง เออ ไหลมาเทมาทำให้อุดมสมบูรณ์ขึ้น ประเทศชาติของเราก็อุดมสมบูรณ์ไปตามๆ กัน เพราะว่าคนในชาติทุกคน ไม่ทอดทิ้ง ไม่นิ่งดูดาย อ้า พยายาม วิทยา พยายามหา ขยันขันแข็ง ไม่นอนหลับทับสิทธิ์ตัวเองนั่น

หลวงปู่หล้า(หลวงปู่หล้า เขมปัตโต)เพิ่นว่าถ้าทำกันได้จริงๆ แล้วตะรางทั้งหลายก็รื้อทิ้งไปซะ เรือนจำทั้งหลายก็รื้อทิ้งไปซะ จะเอาไปกักขังใคร ไม่มีคนทำผิดกฎหมายบ้านเมือง ไม่มีคนทำผิดศีลผิดธรรม ทำดีอยู่กันด้วยความสงบสุข อยู่ด้วยกันอย่างพี่อย่างน้อง เมตตาปรานี มีอะไร อ้า พอแบ่งปันกันได้ก็ขอกันได้ อ้า ไม่ต้องฉกขโมยหรอก ขอเอาอันนี้ไม่มี อันนี้ไม่มี เราพอที่จะขอบ้านขอเมืองเราเขาได้ พี่น้องเราทั้งนั่นแหละ ทุกคนถือศาสนาพุทธ เป็นคนต้องการบริสุทธิ์ ใส่หัวใจของตัวเอง ถ้าไม่บริสุทธิ์ไม่เอา ไม่เอาเป็นอันขาด เออ เพราะฉะนั้นถึงว่า ถ้ารักษาศีลธรรมอย่างเคร่งครัดแล้ว เรื่องคุกเรื่องตะรางไม่ต้องมี ไม่ต้องมี ขึ้นโรงขึ้นศาลก็ไม่มี ไม่มีที่จะขึ้นโรงขึ้นศาลในคดีใดๆ ไม่มี ผู้รักษากฎหมายบ้านเมืองก็เบาใจ เจ้าหน้าที่ผู้รักษาความสงบของแผ่นดินก็เบาใจ เจ้านายผู้ปกครองเราก็เบาใจ พี่น้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกันก็เบาใจ เบาใจไปหมด ไม่มีคิดกินแหนงระแวงแคลงใจใดๆ ที่จะมีเรื่องราวอย่างนี้เกิดขึ้น เพราะเรารักษาได้แล้วเป็นคนบริสุทธิ์ผุดผ่อง ก็สมควรแก่ธรรมะขั้นสูงต่อไป

 

วิริเยนะ ทุกขะมัจเจติ

เพิ่นว่าไว้คนจะล่วงพ้นความทุกข์ได้เพราะความขยันหมั่นเพียร ไม่ทอดทิ้ง ไม่นิ่งดูดาย เอาจริงเอาจังกับการรักษาเนื้อ รักษาตัวให้อยู่ในขอบข่ายของศีลของธรรมจริงๆ สบายไหมล่ะ สบายมากๆ เลย ไม่มีกินแหนงแคลงใจ ระแวงสงสัยอะไรเลย ตั้งหน้าตั้งตารักษาศีลตัวเองให้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ปาณาฯ อะทินนาฯ กาเมฯ มุสาฯ สุราฯ เหล่านั้นก็รักษาอย่างเคร่งครัด อย่าให้มันพลั้งเผลอไป เออ แล้วจะได้อะไรเกิดขึ้นมา ได้รับความสบาย สบายตัวเอง สังคมก็สงบร่มเย็นขึ้นมา ไม่มีโจร ไม่มีผู้ร้าย ไม่มีใครที่คิด กบฏ กระบัด(ฉ้อโกง)แก่บ้านแก่เมืองของตัวเอง ตรงไปตรงมาอย่างนี้ เป็น

 

สีเลนะ สุคะติง ยันติ

 

ได้ คนจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขได้ เพราะการรักษาศีล รักษาธรรมนั่นเอง ถ้ายังไม่รักษาศีล ไม่รักษาธรรมแล้ว ก็ก่อแต่ความวุ่นวายให้เกิดขึ้น แก่พี่ป้าน้าอา เออ ได้รับความเดือดร้อนลำบาก ไม่ได้เอาเฉยๆ นะ ถ้าเจ้าของทรัพย์ต่อสู้ก็อาจจะฆ่ากันตาย อ้า เพราะแย่งการงานหน้าที่ แย่งทรัพย์สินของกันและกัน อ้า เจ้าหน้าที่ก็ทำงานหนักขึ้นไปอีกไม่น้อยเลย อืม เดือดร้อนเป็นเหตุให้อยู่ร่วมกันอย่างไม่มีความสุข ไม่มีสันติสุขเกิดขึ้นในครอบครัว ในการเลี้ยงชีวิตของเรา เพราะฉะนั้นขอท่านทั้งหลาย จงตระหนักในศีลธรรมให้มากๆ อย่าล่วงละเมิด ถ้าล่วงละเมิดไปแล้ว มันก็ทำคุกทำตะรางให้แคบไปถนัด พอเขาจับได้ เขาก็เอาไปยัดใส่คุกตะราง เดือดร้อนวุ่นวาย พลัดพรากจากลูกจากเมียของตัวเอง ลูกเมียของตัวเองอยู่ทางบ้าน เขาจะกินอะไร ใครจะเป็นคนหาให้เขา อ้า ใครจะดูแลรับผิดชอบความเป็นหลักเป็นฐาน ของหลักบ้านเมือง ของครอบครัวของเราเนี่ย ให้คิดอย่างงี้อ่ะ เป็นคนขยันไม่ตายหรอก เป็นคนขยันหมั่นเพียร อ้า

วิริเยนะ ทุกขะมัจเจติ

 

เพิ่นว่าคนจะล่วงพ้นความทุกข์ไปได้เพราะความวิริยะอุตสาหะ พยายามตั้งเนื้อตั้งตัว ด้วยความขยันหมั่นเพียร เออ ไม่มี ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อ้า ให้เป็นปัญหาแก่บ้านแก่เมืองต่อไป บ้านเมืองของเราก็สงบ เยือกเย็น อยู่ด้วยกันเห็นหน้ากันก็เหมือนพี่เหมือนน้อง พี่กับน้องพี่ร่วมท้องน้องร่วมไส้ก็ยังทรมานกันอยู่ ยังแย่งชิงกันอยู่อย่างนั้นชื่อว่าไม่ปฏิบัติธรรม ไม่ปฏิบัติธรรมใส่ตัว

ถ้าปฏิบัติธรรมใส่ตัวแล้วต้องเลิกละอบายมุขทุกชนิดให้สงบ เยือกเย็นจริงๆ สบายมาก ตั้งหน้าตั้งตาประกอบอาชีพการงาน เท่าที่เรามีความรู้มีความสามารถ ไม่ให้ขาด ไม่ให้ด่าง ไม่ให้พร้อยได้ ขยันหมั่นเพียรจริงๆ เราก็เป็นคนมีหลักมีฐานมีอาชีพมีการงาน พอที่จะหามาเลี้ยงชีพและครอบครัวได้ดังนี้ นั่นแหละสำคัญมาก

ขอให้ทุกคนจงตั้งใจจริงๆ เอาจริงเอาจังกับมัน เออ
มรรค ผล นิพพานไม่เป็นหมันหรอก เออ ถ้าเป็นนักโทษหรือว่าเป็นคนร้าย อ้า อย่างสาหัสสากรรจ์ก็ตาม เมื่อเลิกละจากชีวิตที่ชั่วๆ แล้วก็กลายเป็นคนดีได้ กลายเป็นพระอรหันต์ได้

 

ยกตัวอย่าง ครั้งพุทธกาลโน้น โจรองคุลิมาล อ้า ถูกเขายุให้รำ ตำให้รั่ว ยั่วให้แตก อ้า ให้ไปฆ่าคนเอานิ้วมือให้ได้ ๑,๐๐๐ นิ้ว พันข้อคนละงอ คนละข้อ คนละข้อ หามาจึงจะสอนวิชาให้แน่ะ พระอาจารย์ก็เป็นมิจฉาทิฐิ มั่ง อ้า

จึงเชื่อคำยุยงแบบนั้น เออ ก็ฟังคำของเขา อยากได้ความรู้ อยากได้วิชามา ใส่ตัว ฟันไม่.. แข็งแทงไม่เข้า ชอบอย่างนั้นก็เลยไปเล่าเรียนอย่างอื่น ก็เลยออกหาฆ่าคน เออ อย่างที่เขาบอกมา ฆ่าไม่ได้ฆ่าเอาอะไรหรอก ฆ่าเอานิ้วมือ โจรนิ้วมือ เป็นโจรคุลิมาล คุลิมาลก็เอานิ้วมือมาร้อย เป็นพวงมาลัยแขวนคอตัวเอง เอาแต่นิ้วมืออย่างเดียว ตัดเอาแต่นิ้วมือ ตัดเอาแต่นิ้วมือได้ ๙๙๐.. ๙๙ แล้ว ยังเหลืออยู่นิ้วเดียวเท่านั้น จะครบ ๑,๐๐๐ ถ้าครบ ๑,๐๐๐ แล้วจะไปเรียนหนังสือได้ จะไปเล่าเรียนวิชาจากอาจารย์ได้ อาจารย์จะสอนให้ อ้า ไม่ปกปิด ถ้าได้นิ้วมือทั้ง ๑,๐๐๐ แล้ว เขายุเขายุให้เชื่อให้หลงตามเขา ก็หลงฆ่าคนไป ๙๙๙ คนแล้ว

บัดนี้ ผู้พ่อเป็นพราหมณ์ เป็นพราหมณ์ ผู้แม่เป็น เออ มหารานี อ้า เป็นผู้มีศีล มีธรรมดี ลูกไปทำอย่างงั้นเป็นยังไง ใจร้อนตายแล้ว ให้พ่อไปเกลี้ยกล่อมลูกมา เออ ให้แม่ล่ะ ให้แม่ไปเกลี้ยกล่อมลูกมา ให้กลับมาเป็นคนดี อย่าปล่อยให้ไปฆ่าผู้ฆ่าคนอย่างงั้นอีก แม่ก็เชื่อพ่อ ทำยังไง ตัดสินใจตายเป็นตาย เราจะไปเกลี้ยกล่อมลูกเราคืนมา แหนะ ให้เป็นคนดี ให้มีประโยชน์ต่อสังคม นี่ทำอย่างงี้ทำให้เดือดร้อนบ้านเมืองทั้งหลาย ไพร่ฟ้าประชาชนทั้งหลาย ก็เดือดร้อนระส่ำระสาย กลัวโจรคุลิมาล เออ แม่ก็ไปแล้วว่าตั้งใจ ตั้งใจตัดสินใจไป ขึ้นไป ลูกอยู่ในป่าในเขาหกห้วยที่ไหนมีกำบังดี ก็ไปซ่อนอยู่ที่นั่น ค่อยฆ่าทีละคน ๒ คน ตัดเอานิ้วมืออยู่เรื่อย อย่างนี้ มันเดือดร้อนไหมล่ะ เดือดร้อนมากๆ เลย แม่ก็ไปแล้วอุตส่าห์ตัดเดินดัดเดี่ยวไป เรียกแม่ไป แม่ แม่ ลูก มาแล้ว อหิงสะกะ อยู่นี่ อยู่ไหน จงกลับมา หาแม่ แม่ตามหาเจ้ามานานแล้ว

เออ เอ้ ใครมาแอบอ้างว่าแม่ แม่อยู่ที่นี่ว่ะ อ้า มัน มัน มีจริงๆ เหรอ ออกมาแสดงตัว ออกมาให้เห็น อ่ะ เอ้า ผู้หญิงซะด้วย นั่นไม่ใช่แม่ของเราหรอก อ้า พระพุทธเจ้าท่านแผ่เมตตาถึงแล้ว จำแลงให้เห็นหน้าแม่ของตัวเองจริงๆ จำแลงให้เห็นหน้าคนที่เรียกนั่นเป็นแม่ของเราจริงๆ

โห แม่เป็นมหารานี เป็นพราหมณ์ผู้ถือศีล ถือธรรมจะมาได้ยังไง ไม่ใช่หรอก เอากับมัน เอากัน เงื้อแล้วฟัน ฟันผิดฟันถูกไป ไล่ แต่ว่าด้วยอำนาจอิทธิฤทธิ์ของพระพุทธเจ้า ไม่ให้ฟันแม่ได้ เงื้อขึ้นแล้วก็เอาลงไม่ได้ทำนองนี้ เงื้อขึ้นแล้วก็เอาลงไม่ได้ เงื้อดาบขึ้นจะฟัน พระพุทธเจ้าก็ไปแล้ว ไป ไป ทรมานว่าลงไปต่อหน้าอหิงกะสะ เออ พระสมณะเอาง่ายที่สุดเอานิ้วมือง่ายที่สุด ก็วิ่งจัน(จะ)เข้าไปจะฟันพระเถระ จะฟันพระพุทธเจ้าแหละ เขาไม่รู้ว่าเป็นใคร เออ ขวับลงต่อหน้า ไล่ ไล่ตามพระไปอีก แต่ว่าตามไม่ทัน ท่านั้นท่านยืนอยู่ดอกบัว ดอกบัวพาเลื่อนไป เลื่อนไป ไล่ไปเลื่อนไปเรื่อยๆ หยุดสมณะ หยุด อ้าอย่าวิ่ง อืม ทางสมณะ เพิ่นก็ตอบว่า

เราหยุดแล้ว เราหยุดแล้ว หยุดทำไมไปอยู่ สมณะเขาไม่พูดโกหกหรอกนี่ นี้พูดโกหก สมณะแบบไหนเนี่ย อ้า ไล่ไป วิ่งเข้าไป ไล่เข้าไป ฟันผิดฟันถูกไปเรื่อยๆ อ้า เราหยุดแล้ว หยุดทำไมไปอยู่ แอ้ เป็นสมณะทำไมพูดปด เราหยุดในที่นี้หมายถึงหยุดฆ่า หยุดประหัตประหารชีวิต สัตว์อื่น ผู้อื่นให้เขาตาย เราหยุดจริงๆ หยุดมานาน

แล้วเทศน์ไปเทศน์มาใจเลยอ่อน พระพุทธเจ้าเทศน์ไปเทศน์มาใจเลยอ่อนลง อ๋อ เดี๋ยวนี้เขาโกหกเธอ เขาต้องการให้เธอไปฆ่าคน มีหมอมีอะไรมาทำนายว่าให้ฆ่าคนได้ร้อยได้พันคนซะก่อนแล้วจึงจะสอนวิชานั้นให้ เขาว่าอย่างงี้อ่ะ ไม่มีหรอกวิชาอย่างนี้ ไปฆ่าคนตั้งพันคนซะก่อนจึงจะเรียนวิชาได้ ก็หยุดตึบ หยุดแล้วใจคิดตาม โอ้ เราฆ่าผู้หญิงเท่าไหร่นับไม่ถ้วน ฆ่าผู้ชายเท่าไหร่นับไม่ถ้วน ถ้าเธอไม่หยุดซะก่อนมัน อะไรจะพาให้เธอเจริญ มีไหม ไม่มี ในโลกเขาโกหกเธอต่างหากหนอ ทิ้งมันซะ อย่าเอาอีกเลย เออ แล้วก็โยนดาบทิ้งไป โยนดาบทิ้งไป ดาบในมือเปื้อนด้วยเลือดโยนหนีทิ้งไป

ถ้าเธอหยุดแล้ว ไม่ เธอไม่ต้องทิ้งมันหรอกดาบ ดาบไม่ต้องทิ้งมันหรอก ถือเอา ถ้าเธอหยุดแล้ว มันมีอะไรที่จะมาบังคับให้เธอทำ มันไม่มี เออ ถ้าเธอหยุดแล้วก็หยุด แค่นั่นแหละ ดาบไม่มีพิษมีภัยกับใครๆ หรอก โยนทิ้งไปจริงๆ ฟังคำ
พระบรมศาสดาสอนอย่างเคารพ อ๋อ เป็นสิ่งเขาหลอกลวงเราจริงๆ เขาอิจฉาเราจริงๆ ถ้าเธอหยุดแล้วก็จงไปถือเอามันมา มันไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอก ดาบน่ะไม่มีพิษมีภัย ไม่ประหัตประหารใครเป็นหรอก ทิ้งยันแม่งอยู่นั่นแหละ เออ ถือเอามันมา อ้า ตามเรามา เราจะพาไปป่ามหาวัน

พอได้ยินข่าวว่าจะไปป่ามหาวัน องคุลิมาลก็เลยระลึกได้ว่าเอ๊ะ ที่ป่ามหาวันเนี่ย ได้ยินว่าพระบรมศาสดาตรัสรู้แล้วอยู่ที่ป่ามหาวัน เราต้องตามท่านไปแน่นอน ก็ไปจับเอาดาบตัวมา เดินตามหลังพระพุทธเจ้าไป ผ่านเข้าไปในเมือง คนทั้งหลายเห็นองคุลิมาลถือดาบตามพระพุทธเจ้าไป ก็แตกตื่นกันอีก ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัวใดๆ เธอหยุดแล้ว หยุดจริงๆ ตามมาจะพาไปบวช เอาไปบวชกับเราที่ป่ามหาวัน

อ้า พอไปถึงป่ามหาวันแล้ว ก็สั่งให้ลูกน้องทั้งหลายช่วยโกนหนวด ช่วยโกนเครา ให้โกนผมให้เรียบร้อยทุกอย่าง เราไปธุระสักประเดี๋ยวก่อน พระพุทธเจ้าก็ไปธุระที่คันธกุฎีของท่าน อ้า กลับออกมา หัวโล้นแล้ว ไม่มีโจรคุลิมาล หัวโล้น หนวดเคราก็ไม่มี เสร็จแล้วพระเจ้าค่ะ บวชให้แล้ว โกนผมให้เรียบร้อยแล้ว

เออ อย่างนั้นก็เลยเล่าเรื่องอะไรให้ฟัง เรื่องโกหกพกลมหลอกลวงกัน เขาหลอกได้ทุกหนทุกแห่งถ้าเป็นคนโง่ บัดนี้เธอโกนผมแล้วนะ โกนผมปลงหนวดแล้ว ท่านก็เทศน์ เออ บริขารทั้งหลายมีแล้ว มีพร้อมพอที่จะให้เธอแล้ว เออ

เอหิภิกขุอุปสัมปทา อ้า เรียกคาถาขึ้นมา เธอจงเป็นภิกษุมาเถิด ธรรมวินัยเราได้วางไว้หมดแล้ว ธรรมวินัย มรรค ผล นิพพานก็มีแล้ว เธอจงมาทำมรรค ผล นิพพานให้เกิดขึ้นในใจของตัวเถอะ เลิกซะเรื่องฆ่าคนฆ่าเอานิ้วมือ เข้าไปหมอบกราบกับพระพุทธเจ้า พระเจ้าค่ะ ข้าพระบาทได้ยินแต่ชื่อ ว่าสิทธัตถะกุมารออกบวชแล้ว ข้าพระบาทตั้งใจว่าเล่าเรียนศึกษาวิชาจบจะไปกราบออกบวชในสำนักของพระองค์ เออ ไม่ต้องไปหรอก มาแล้ว เราไม่เอาแล้ว แม่ของเธอนั้นหวุดหวิดจากการตาย อ้า

เธอจงตั้งใจ ธรรมวิ.. ตั้ง ตั้งใจปฏิบัติธรรมวินัยต่อไป เธอก็จะได้บรรลุคุณธรรม พิจารณาไป ลงไป โธ่ เราฆ่าสัตว์ตัดชีวิตตายไปตั้ง ๑,๐๐๐ ตั้ง ๙๙๙ คนเชียว สลดสังเวชใจตัวเอง ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมกรรมฐานขึ้น ก็ได้ดวงตาเห็นธรรม มีอภิญญาชั้นสูงขึ้นมา

ออกไปบิณฑบาตสิปะเนี่ย เข้าไปบิณฑบาต มีผู้หญิงมีครรภ์แก่ มาใส่บาตร เออ ผู้หญิงแหงนหน้าขึ้นเห็นหน้าองคุลิมาล จำได้ โอ้ย ทิ้งขันข้าวจานข้าวจานอาหาร แล้วจึงมุดเข้าบ้านไปไหนก็ไปไม่ได้ จะไปประตูก็ไปไม่ได้ มุดเข้าตรงรั้ว มุดเข้าตรงรั้วนี่แหละ อืม จะปลอดภัยดี อ้า ไปแล้ว ไปคาท้องตัวเอง ท้องใหญ่ ผู้หญิงท้องแก่แล้วไปคาท้องตัวเอง ดิ้นอยู่ล่ะ เร่าๆๆ อยู่ก็ไม่หลุด

เพิ่นก็เลยตรัสว่า

 

ยะโตหัง ภะคินิ

 

ดูก่อนน้องหญิง อ้า เธออย่าได้กลัวใดๆ ทั้งนั้น เราเกิดแล้วโดยชาติอริยะ เธอไม่ต้องกลัวใดๆ มดสักตัวก็ไม่ตายเพราะเรา เพราะฉะนั้นเธอจงรักษาครรภ์ของเธอเถิด

 

อะริยายะ ชาติยา ชาโต

นาภิชานามิ สัญจิจจะ ปาณัง ชีวิตา โวโรเปตา

เตนะ สัจเจนะ โสตถิ เต โหตุ โสตถิ คัพภัสสะ

 

ขอความสวัสดีจงมีแก่เธอ โดยเฉพาะครรภ์ของเธอแน่ะ คัพภัสสะ จงออกลูกอย่างง่ายๆ อย่าได้ติดอยู่อย่างนั้นเลย ว่าแล้วก็ออกลูก ออกได้ทันใด ด้วยคำสัตย์ของท่านอรหันต์ พระอริยเจ้า ก็ถอดตัวออกมาจากรั้วแล้ว มาไหว้พระองคุลิมาล ไหว้แล้วก็อุ้มเอาลูกของตัวทั้งสายแฮ(สายสะดือ) ทั้งรกทั้งอะไรอุ้มเข้าไปในบ้านไปตัดสายแฮ(สายสะดือ)ในบ้าน โน้น อ้า นี่จึงมีนิทานประกอบดังนี้

เพราะฉะนั้นพวกเราต้องเป็นคนมีสัตย์มีจริง เลิกละจริงๆ ตายเป็นตาย ถ้าเลิกละได้แล้ว มันขลังดีไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นกับเราได้ อ้า ได้เป็นพระอรหันต์ขีณาสพ องค์หนึ่งในพระศาสนา เออ เพราะความสัตย์จริงนั้น

(สัจเจนะ..) เตนะ สัจเจนะ โสตถิ เต โหตุ

(โสต คัพภัส..) โสตถิ คัพภัสสะ

ความสวัสดีจงมีแก่เธอ แล้วก็แก่ครรภ์ของเธอด้วย อ้า แก่ลูกของเธอด้วย จงปลอดภัย ต่อแต่นั้นก็ โอ้ย เคารพเลื่อมใสในพระองคุลิมาลเหลือเกิน ไม่กลัวเลย คราวนี้ท่านไปอยู่ที่ไหนก็อยากจะติดตามไปอุปัฏฐาก อ้า เพราะว่าตั้ง ตั้งสัจจะอธิษฐานแล้ว ตั้งแต่เราเกิดแล้วโดยชาติอริยะ ไม่คิดจะปลงชีวิตสัตว์ให้ตกจากร่างกายตัวเองเลย เห็นชัดแจ้งแล้ว อ่ะ คลอดออกมา ก็มาไหว้พระบรมศาสดาเสียก่อน แล้วจึงค่อยลูบเอา อุ้มเอาลูกทั้งเปื้อนๆ ทั้งรก ทั้งอะไร อ้า สายรกก็หอบไปด้วยไปตัดเอาในบ้านโน้นแหละ เด้อ

ดังนี้เพราะฉะนั้นความสัตย์ความจริงมันมีอยู่อย่างนี้ ถ้าเขายังหาเรื่องใส่เรา ให้เราติดคุกติดตะรางอยู่ เราก็อย่าไปหวั่น อ้า ก็เฉยไว้เราทำความดีซะอย่าง ความดีเหล่านั้นก็จะไหลมาหาเราทั้งหมด อ้า ทั้งในโลกนี้และโลกหน้าจะได้มรรค ผล นิพพานได้ดวงตาเห็นธรรม อย่าไปน้อยเนื้อต่ำตัว เราถูกกักถูกขังก็เพราะเรามีโทษ เออ

เพราะฉะนั้นเราจะเลิกจากการกระทำผิดกำหนดกฎหมายบ้านเมืองซะ จะปฏิบัติธรรมให้ได้บรรลุได้ดวงตาเห็นธรรม ดังที่องคุลิมาลท่านทำมาเป็นตัวอย่าง อ้า

พรรณนาไปก็มากมายก่ายเกิน จึงขอสมมติยุติไว้แต่เพียงเท่านี้ ขอให้ท่านทั้งหลาย นำไปใคร่ครวญพินิจพิจารณาการทำบาปทำกรรมมีจริงๆ เออ ถ้าเลิกได้แล้วก็เป็น บริ.. เป็นคนบริสุทธิ์จริงๆ อ้า บริสุทธิ์ได้อีก ดวงตาเห็นธรรม

ดังที่แสดงมา หมดลมแล้ว เสียงแหบแห้งแล้ว จึงขอสมมติ ยุติไว้แต่เพียงเท่านี้ เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้

 

กัมมัง วิชชา จะ ธัมโม จะ สีลัง ชีวิตะมุตตะมัง

การงาน ๑ วิชา ๑ ธรรม ๑ ศีล ๑ ชีวิตอันอุดม ๑

 

นัตถิ สันติปะรัง สุขัง

สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี

 

วิริเยนะ ทุกขะมัจเจติ

คนล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร

 

สีเลนะ สุคะติง ยันติ

ศีล นั้นจักเป็นเหตุให้ถึงสุคติ

สีเลนะ โภคะสัมปะทา

ศีล นั้นจักเป็นเหตุให้ได้มาซึ่งโภคทรัพย์

 

 

อังคุลิมาละปะริตร

 

ยะโตหัง ภะคินิ อะริยายะ ชาติยา ชาโต

ดูกรน้องหญิง ตั้งแต่เวลาที่เราเกิดแล้วโดยอริยชาติ

นาภิชานามิ สัญจิจจะ ปาณัง ชีวิตา โวโรเปตา

จะแกล้งปลงสัตว์มีชีวิตจากชีวิตทั้งรู้หามิได้

เตนะ สัจเจนะ โสตถิ เต โหตุ โสตถิ คัพภัสสะ

ด้วยสัจวาจานี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่าน

ขอความสวัสดีจงมีแก่ครรภ์ของท่านเถิด