หลวงปู่ท่อน ญาณธโร

วันศุกร์ที่ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖ เวลา ๑๕.๐๐ น.

ณ สำนักตรวจเงินแผ่นดิน

ทำพิธีกันเลยเหรอไง ควรจะไหว้พระ รับศีลซะก่อน ว่าธรรมดาเป็นอย่างงั้น จะให้ปรารภเรื่องนั้นเรื่องนี้หลวงปู่ก็ไม่มีปฏิภาณ ไม่มีความรู้ในสังคมใหญ่ๆ ใน ไม่เคยผ่าน แต่ว่าเห็นความพร้อมเพรียงสามัคคีกันในพิธีดังนี้ มีความชื่นใจ ชื่นอกชื่นใจ มากเออ ไม่ละทิ้งประเพณีของคนไทย ของเมืองไทย วันสำคัญๆ จะเห็นพร้อมกัน พร้อมหน้าพร้อมตากันดี เป็นธรรมะสามัคคี อันหนึ่ง แต่ว่าบางก๊กบางเหล่า เขาไม่สามัคคีกัน ไปการทางอื่นก็มี สามัคคีกันเล่นการพนัน กัดปลา ชนไก่ไปอย่างงั้นก็มี เออ สามัคคีกันดีเหลือเกิน ไอ้เวทีมวย เวทีมวยอะไรเหล่านี้เป็นการหาความสนุกสนานใส่ตัว อืม ชนไก่ก็ดี คนสนุกสนานดี แต่ว่าตัวไก่ที่ชนกันนั้น กัดปลาที่กัดกันนั้นก็ดี เขาได้รับความทุกข์ทรมานสาหัสสากรรจ์ ชนกันไปแล้วตีกันไป เตะกันไปลำบากเหลือเกิน เดือย มันมีเดือยแล้วแบบเสียบตา ตาแตกอย่างนี้ก็มี หาว่าสนุก อืม

ถ้าเห็นเขาทุกข์แล้วพวกเราสนุก มันถูกต้องแล้วหรือชาวพุทธทั้งหลาย หากเห็นคนหนึ่งมีความทุกข์ สัตว์อื่นมีความทุกข์ตัวเราสนุกเฮฮา ถ้าฝ่ายใดชนะก็ได้รางวัลไป ถ้าข้างใดแพ้ก็เสียเงินเสียทองไป อ้า ยังไชโยโห่ฮิ้วอยู่ สนุกสนานอยู่อย่างนี้ เรียกว่าไม่มองเห็นความทุกข์ของผู้อื่นเป็นการทรมานสัตว์ อืม กัดปลาชนไก่ชนควาย ชน ชนวัวกัน ถ้างั้นสามัคคีกันในทางอบายมุข อืม เกิดสามัคคีกันทำในการทำอบายมุขแก่ตัว ไม่ดีเลย อืม ทรมานสัตว์

อันสามัคคีอย่างนี้เรียกว่าสามัคคีฟังธรรม ฟังเทศน์พัฒนาใจตัวเองให้เจริญ เกินตัวอบายมุขจะมาครอบงำเราได้เลย เออ อย่างงี้ อืม ให้ปลื้มใจ ดีใจในการกระทำของเรา เป็นการกระทำที่เป็นสิริ เป็นมงคล เป็นบุญ เป็นกุศลด้วย เออ ปลื้มชื่นใจ ถ้าสามัคคีอย่างนี้เรียกว่าเป็นธรรมสามัคคี เออ ถ้าสามัคคีทำบาปทำกรรมนั้นไม่ดีหรอก พร้อมเพรียงกันทำความหายนะใส่ตัวเอง เออ กำลังยินดีในการเบียดเบียนผู้อื่นเนี่ย ไม่มีดีสักอย่างเดียว

อืม มันดี มาทำพิธีเป็นมหามงคลใหญ่แล้ว อืม ขอศีล ขอธรรม ขอสิ่งที่จะปฏิบัติใจตัวเองได้ ปฏิบัติศีลสมาธิปัญญา ทำความเจริญใส่ใจตัวเอง ถ้ามีความยินดีปรีดาปราโมทย์ ในการรักษาศีล ในการฟังธรรม ก็เป็นบุญเป็นกุศลใส่ตัวเอง ไม่ได้เป็นคำอัปมงคลใส่ตัวเองเลย อ่ะ

ที่จริงว่าพร้อมกันหมดทุกคนน่ะดีมั้ง นี่ว่าคนเดียว แต่เวลาเทศน์ก็ให้หลวงปู่เทศน์คนเดียว เอาล่ะ เอาล่ะ ตั้งใจ ใช้ได้มีพิธีอย่างงั้น มีไหว้พระ มีอาราธนาศีล อาราธนาธรรม แล้วก็ถวายไปแล้ว เครื่องกัณฑ์ไทยทาน ไทยธรรม บังสุกุล ก็ว่ากันไปแล้ว ตั้งใจนะ ตั้งใจฟัง อย่าให้มันเลยหูเราออกไปทางอื่น ให้อยู่ในธรรมะ เออ

 

สุขา สังฆัสสะ สามัคคี สะมัคคานัง ตะโป สุโข

สัพเพสัง สังฆะภูตานัง สามัคคี วุฑฒิสาธิกา

อิมัสสะ ธัมมะปะริยายัสสะ อัตโถ

สาธายัสมันเตหิ สักกัจจัง ธัมโม โสตัพโพติ

 

จะพูดเรื่องความสามัคคีให้ฟัง ดีมากๆ สำคัญมากๆ ความสามัคคี แม้แต่ร่างกายของเรา ที่มีสุขภาพแข็งแรงดีอยู่ทุกวันนี้เราก็ เอคเซอร์ไซส์(exercise ออกกำลังกาย) ออกกำลังกายอยู่เสมอๆ นั่น เรียกว่าบริหารร่างกายให้มันสามัคคีกัน อย่าให้มันแตกแยกกัน มีขาก็สั่งขาใช้ขาได้ให้เป็นประโยชน์ มีมือก็ทำมือของตนให้เป็นประโยชน์ มีไหว้พระ มีรับศีล มีนั่งสมาธิภาวนา เหล่านี้เรียกว่าทำร่างกายให้เกิดประโยชน์มหาศาล

ถ้าร่างกายเราไม่เกิดสามัคคีกันจะเป็นยังไง แม้แต่สายตาของเรา ทั้ง ๒ ลูกเรานั้น ถ้าตาไม่สามัคคีกันมันจะเป็นยังไง ตาเหล่ ตาเหล่มองก็ดูเหล่ๆ เออเว้ย มองไฟ มองอะไรก็เห็นเป็น ๒ ดวง ๓ ดวงไป ดูหนังสือก็อ่านข้ามไปข้ามมา เอ้า เพราะว่าตาไม่สามัคคีกัน อ้า ตาซ้ายเสีย ตาขวายังใช้ได้อยู่ อ้า ทำงานก็ดูกัน อ้า ดูกันดูหนังสือก็แล้วกัน มันตาไม่สามัคคีกัน ก็เลยอ่านหนังสือไม่ตก ข้อความในหนังสือ อ่านไม่ ไม่ตก ตกร่องตกนั่นไป อ้า ไม่ถูกต้อง เพราะฉะนั้นความสามัคคี จึงเป็นของสำคัญมาก เออ สามัคคีในร่างกายของเรา ทุกอวัยวะทุกส่วนในร่างกายเรา ถ้ามันสามัคคีกันดี สุขภาพของเราก็ดี ดี เล่น เล่นกีฬาอะไรได้ดีทั้งนั้น เออ ทำงานทำการหนักๆ เบาๆ ก็งานละเอียดลงไป ก็อาศัยความสามัคคีของสายตาและมันสมองเหมือนกัน

หากมันไม่เสมอ สามัคคีกันมันเป็นยังไง เออ ผิดพลาด บกพร่อง ตกร่อง ตกถนนหนทางไปล่ะ มันไม่สามัคคีกัน ตาไม่สามัคคีกัน ขี่รถก็ต้องเกิดอุบัติเหตุบ่อยๆ เพราะว่าตาไม่เห็น เห็นเป็นข้างเดียว อ้า ก็เห็นทางเป็น ๒ ร่อง ๓ ร่อง ทาง ๒ เลน ๓ เลนไป อยากจะไปสายไหนก็ป่านนี้ก็ งงล่ะ นั่นตาไม่สามัคคีกัน มันเห็นแต่อย่างเดียวแค่นั้น แม้แต่กินข้าวกินปลา บริหารร่างกายของตัวเองให้แข็ง ให้แรง ก็ยังผิดพลาด เพราะตาไม่สามัคคีกัน ทุกส่วนในร่างกาย เออ

ต้องพร้อมเพรียงกันสามัคคีกัน ธาตุ ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ ที่เราอาศัยมันอยู่เดี๋ยวนี้ ก็ เพราะมันสามัคคีกันแข็งแรง อ้า ทำอะไรทำตามคำสั่งของจิตใจ จิตใจเป็นผู้สั่งงาน บรรดาผลงานทั้งหลาย ก็อาศัยความสามัคคีของร่างกาย

 

สุขา สังฆัสสะ สามัคคี สะมัคคานัง ตะโป สุโข

สัพเพสัง สังฆะภูตานัง สามัคคี วุฑฒิสาธิกา

 

อันนี้ที่ว่าไปแล้ว ความพร้อมเพรียงของสามัคคี แม้แต่ในร่างกายของเราก็ต้องอาศัยความพร้อมเพรียงสามัคคีกันทุกอย่าง ธาตุ ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ ถ้ามันไม่สามัคคีกันมันจะเป็นยังไง ไม่ใช่เละตุ้มเป๊ะไปหรือ อ้า ขับรถนี่นับไม่ถ้วน ชนกันอยู่เรื่อยๆ เพราะมันธาตุของเรามันไม่สามัคคีกัน เมาเหล้า เมายา ตาลาย ตาฝ้า ตาฟาง เห็นเลนหนทางที่จะเดินไปเป็น ๒ เป็น ๓ ไปจะไปยังไงอ่ะ มัน มัน มันออกนอกลู่นอกทางไปแล้ว เพราะมันไม่สามัคคีกัน เรามองดูผู้ดูคนก็เป็น ๒ หน้า ๒ ตาไป คนที่เคยรู้จักกันก็ ไม่ จำไม่ได้เลย จนเขาเข้ามากอด จับไม้จับมือ สวัสดีกันซะก่อนไม่งั้นงงๆ อยู่นั่นเองเพราะจำไม่ได้ เพราะว่าธาตุของเราไม่ปรกติ ไม่ปรกติดีเหมือนเดิม

เพราะฉะนั้นความพร้อมเพรียง ความสามัคคีกันในหมู่ใด ความสุขย่อมมีในหมู่นั้น ถ้าสามัคคีคลาดไปหรือขาดไปจากหมู่ใดแฮ ภัยย่อมเข้าฟาดฟันหมู่นั้นฉิบหาย แอ้

ท่านทั้งหลายเคยเห็นไหม ความแตกแยกกัน แต่ละบ้าน แต่ละเมือง แต่ละประเทศ หากประเทศนั้นไม่เกิดสามัคคีกันแล้ว มันก็เป็นเหยื่อของข้าศึกศัตรู ที่เขาจะมายึดเอาบ้านเอาเมืองได้ง่ายๆ อ้า เพราะคนมันแตกแยกกันแล้ว ไม่สามัคคีกันแล้ว เออ ทำให้ไม่มีพละกำลัง กำลังกายก็ดี กำลังใจก็ดี กำลังสติ ปัญญาก็ดี แตกไปหมดทุกอย่าง ก็ทำให้อ่อนกำลังลง ถ้าเรายังมีกำลังใจอยู่ ทำงานอะไรๆ พร้อมเพรียงกันทำ พร้อมเพรียงกันลงมือ ไม่ทอดทิ้ง ไม่นิ่งดูดาย ช่วยกันทั้งร่างกาย
และจิตใจ ช่วยกันจริงจัง มีหรือข้าศึกศัตรูจะ จะมาแหยมได้หรือจะมาข่มเหงได้ เพราะเราพร้อมเพรียงกันอยู่

เหมือนดัง อืม มดแดงเพิ่นเปรียบไว้เหมือนมดแดง ทำ เออ ให้ช้างหมอบราบคาบหญ้า มดแดงตัวเล็กๆ เท่านั้นแหละ แต่มันสามารถปล้ำช้างให้ล้มได้เลย เออ

(ขยับที่พิง) ยังไม่ล้ม ยังไม่ลุก ยังพิงได้อยู่ เออ อันนี้กระชับมั่นเข้าไปกว่าเดิม

เล่าเรื่องมดแดง มดแดงมันพร้อมเพรียงกัน ความสามัคคีของมดแดงเอาช้างให้พ่ายแพ้ได้ อ้า ช้างเดินมาเห็นรังมดแดงมันตกลงมาอยู่ข้างล่าง รุมกันฉุด(กระ)ชากลากดึงรังของตัว มันก็ไม่ไปด้วยกัน คนดึงไปทางหนึ่ง คนหนึ่งดึงไปทางหนึ่งอยู่อย่างงั้นไม่เสร็จสักที จะกล่าวถึงช้างพาลตัวนั้นมาเห็น อ้า มดแดงขวางหน้าก็เลยตวาดและขู่ไปว่า เฮ้ย ไอ้ตัวกิน.. มดแดงตัวน้อยๆ ทำไมมาขวางทางเรา เดี๋ยวกระทืบทีเดียวหมดทั้งรังเลยนะ เออ ฝ่าตีนมันก็จะพอดีกับรังอยู่แล้ว กระทืบทีเดียวตายทั้งรังเลย อ้า

มดแดงก็มีความฉลาด โอ้ย ช้างขา เออ ข้าพเจ้าตัวเล็กๆ จะยก เออ รังขึ้นไปที่เดิมของมัน ที่มันลมพัดลงก็ยกยาก เออ จะเมตตาปรานี ก็ขอช้างได้ช่วยยกรังของข้าพเจ้าขึ้น พาดง่ามไม้โน้นให้หน่อยเถอะ ถ้าเมตตากรุณาแล้วก็ช่วยหน่อย เออ อ้า ฟังเสียงมดแดงพูดออกมา ก็ทนไม่ไหวก็หยิบเอารังแหละ หยิบเอารัง เอามือใหญ่ๆ นั่นแหละหยิบเอารังมดแดง เอาขึ้นพาดง่ามไม้สูงๆ ปลอดภัย อืม

ตัวมดแดงมีคนที่ความฉลาดอยู่ ก็ผงกพยักหน้าใส่กัน ช้างนี่ทำไมดุร้ายเหลือเกิน ตัวใหญ่ตัวโตรังแกตัวน้อย เอาเถอะพวกเรา เออ ช่วยกันขึ้นใน วิ่งเข้างวง วิ่งเข้าจมูก อ้า วิ่งเข้ารูจมูก มีเท่าไหร่วิ่งเข้าไปให้หมด อย่าเพิ่งทำลายอะไร วิ่งเข้าไปเฉยๆ มา มาหมดแล้วเหรอ พร้อมแล้วเหรอ พอได้ที่ดีแล้วป่านเนี่ย มาหมดแล้วทุกคนแล้ว พร้อมแล้วมดแดง เอ้า เยี่ยว กัด กัดในจมูก ในเงือกจมูกลึกๆ ไปล่ะ กัดอย่าหยุด อยู่ที่ไหนกัดที่นั่น แล้วเยี่ยวใส่ เยี่ยวใส่ เยี่ยวทา กัดแล้วเยี่ยวทา มันจะเป็นยังไงช้างปะเนี่ย มันก็เป็นงงไปหมด ตามืดตาลายไปหมด โอ้ มันแสบมหาศาล โอ้ย

ข้าพเจ้าก็ เออ กราบแล้วมดขา ข้าก็ใหญ่แต่กายาเท่านั้น แต่ว่าโง่เง่าเปล่าปรีชาชั่วชาติไม่ฉลาดรอบรู้อะไรเลย ให้อภัยข้าพเจ้าด้วย สั่งขี้มูก สั่งดังอยู่ เป่าจมูก ออกปึดๆๆ มดก็ตกออกไปด้วยเลยๆ แต่ว่ามันแสบดั้งดีเหลือเกิน อยู่ในจมูกนี่แสบไปตามสาย จนถึงสมองล่ะ แสบเพราะมดกัดและเยี่ยวทานั่นเห็นว่า ใหญ่ก็ใหญ่อย่างโง่ๆ หารังแกสัตว์น้อย เหมือนช้างรังแกมดแดง เข้าใจว่าเขาไม่มีอะไรที่จะต่อสู้เราได้ อ้า แต่ว่ามันมีมดสำคัญอยู่ตัวหนึ่ง หัวหน้าน่ะ อ่ะอ่ะ เอาเอาล่ะ เอาล่ะ เอ้า ว่าปากหวานๆ ซะก่อน หากจะกรุณาปรานีแล้ว ก็อย่าทืบข้าพเจ้าเลย ข้าพเจ้าไม่มีกำลังจะสู้หรอก เพียงแต่กระทืบด้วยเท้า เท้าเดียวเท่านั้นมันก็แบนไปหมดทั้งรังนี่แหละ ถ้าจะเมตตากรุณา ก็ช่วยกรุณายกรังข้าพเจ้าขึ้นไปพาดไว้ง่ามไม้ ง่ามไม้กิ่งไม้ตรงนู้นๆ ให้หน่อยน่ะ อ้า อ่อนซะก่อน ก็เออ ฟังแล้วก็รื่นหูก็เลยยก ช่วยยก แต่ในเวลาเดียวกัน มดมันทะลักเข้าไปในรูจมูกของช้าง อ่ะ ได้ที่แล้วก็ถือวาง วางรังตั้งของเราได้ดีแล้ว เอาเลยพวกเรา กัด กัดในรูจมูก กัดตรงไหนก็ได้ กัดแล้วเยี่ยวทา อ่ะเฮอะ ก็เยี่ยวใส่ ปิ้ดปัดๆๆ มันก็แสบมหาศาล อ้านั่น มดแดงตัวเล็กๆ เรี่ยวแรงแข็งขัน เออ

แม้แต่ช้างตัวใหญ่มหึมาบริวารสารพัน เขาจะทำยังไงก็ได้ แต่ว่ายังเป็นคนขี้โกงอยู่ ก็ถูกมดแดงลงโทษซะอย่างสาหัสสากรรจ์ ยอมหมอบราบคาบหญ้า กราบมดแดงทันที ขอขมาลาโทษ เออ ขอให้ไปดีมาดีเด้อ ช้างเอ้ย เออ ไปหา ทำมาหากินตัวซะ อันนี้ของข้าพเจ้าปลอดภัยแล้วอยู่รังแล้ว นี่แม้แต่มดแดง ก็ยังเอาช้างล้มลงได้พ่ายลงได้ เพราะความสามัคคีกันนั่นเอง ความพร้อมเพรียงของมดแดง ไม่ได้ตัวใครตัวมันไม่ใช่อย่างนั้น อ้า ทำอะไรทำด้วยกัน ทำงานชิ้นใหญ่ๆ ก็อาศัยชนหมู่มาก เออ

คิดดู พระบรมมหากษัตริย์ในปางก่อนของเรา เอาไม่ ไม่ได้ก่อนเท่าไหร่หรอก ในรัชกาลที่ ๕ นี่เอง ท่านไปประพาสยุโรป ไปประพาสประเทศยุโรป ไปเห็นความพร้อมเพรียง สามัคคีของเขา เขาพัฒนาบ้านเมือง ให้มีรถฟืนรถไฟให้วิ่งขวักไขว่ไปมาได้ทุกสาย น้ำประปาหรือไฟฟ้าหรืออะไรของเขาสว่างไสวดี บ้านเรายังตกล้าสมัยมาก

จะกลับไปบ้านครั้งนี้ เออ จะนำความเจริญให้เกิดมีขึ้นในประเทศของเราให้ได้ เอ้ การใหญ่ๆ ครั้งแรก เราจะเอารถไฟไปวิ่งในเมืองไทยให้ได้ อ้า ทุกสาย อืม สายเหนือก็มันถึงโน้นเลยเชียงใหม่นู้นล่ะ สายตะวันออกเฉียงเหนือมันเป็น ๒ เส้น ๒ ทาง เอาให้ถึงหนองคายชายแดนโน้น ทางรถไฟแล้วก็แยกไปทางอุบลฯ อีกด้วย สายตะวันออกก็ให้มีอีก อืม ถึงอรัญประเทศพู้น(โน้น)ล่ะ อ้า แล้วสายใต้ล่ะ มันลำบากขนาดไหน สายใต้ โอ้ย มันต้องทรมานเหลือเกิน

แต่เราสามารถจะทำได้ จะลดโทษให้นักโทษที่ติดคุกติดตะรางอยู่เนี่ย โทษประหารชีวิตก็มี โทษตลอดชีวิตก็มี ก็จะดึงเขาออกมาทำงานโยธานี้ รวมกัน เอาบุ้งกี๋หาบดินเข้าใส่ทาง เอากะ..จอบขุดดินใส่บุ้งกี๋หาบหามเข้าใส่ทางรถไฟ ให้ได้ทุกสายทีเดียว เออ เอานักโทษเหล่านี้แหละออกมาทำ ทำซะจนว่าสำเร็จเรียบร้อยแล้ว ทางรถไฟเรียบร้อยแล้วบัดนี้ สั่งล่ะ สั่งไม้หมอน ไม้หมอนอยู่ในประเทศไทยของเรา มันไม่อดหรอก ไม้หมอนสำหรับทำหมอน ไม้ดู่ ไม้แดง ไม้เต็ง ไม้รังอะไร พอที่ทำเป็นทางรถไฟ ลาดเป็นหมอนรางรถไฟได้ ได้ เอ้านี้ก็เกณฑ์คนประชาชนช่วยกันทุกฝ่าย ผู้ไม่ใช่นักโทษก็ได้ทำ ผู้ใช่นักโทษก็ได้ทำดี จนสำเร็จทุกสาย สำเร็จหมดแล้ว

มีหมอนมีอะไร ก็สั่งรางรถไฟจากประเทศอื่นเลยออกมา แต่เราไม่มีเหล็กที่จะทำรางรถไฟ แม้แต่มีด ทำเป็นมีด เป็นขวาน เป็นจอบ เป็นเสียมก็ลำบากอยู่ นี่จะเอามาทำเป็นรางรถไฟ นี่เอาที่ไหนสั่งประเทศนอก อ้า ใส่เรือมา มาขึ้นเอาท่าเรือที่กรุงเทพฯ แล้วก็ขนเข้ามาเรื่อยๆ ก็แยกย้ายกันไป ทางไม้หมอนก็ได้มาหมดเรียบร้อยแล้ว ให้วางไม้หมอนตามระยะๆๆ ไปจนตลอดสาย แต่ เตรียมไม้หมอนไว้ทุกที ถ้าไม่มีไม้หมอนก็ผ่าทางรถไฟไม่ได้อ่ะ เอารางรถไฟไปไม่ได้อ่ะ อ่ะ ทำให้แข็งแรงที่สุด มีน็อต มีแม็กซ์ มีอะไรให้มันยึดแข็งแรงเต็มที่ รางมาถึงแล้วก็เอารางเข้ามาวาง ใน ใน ในราง ในรางรถไฟทุกสาย ใช้นั่นใช้นี่ ไม่พอเท่าไหร่ สั่งมาใหม่อยู่อย่างงั้นแหละ จนแข็งแรงแล้วก็เปิดทางรถไฟ

สมัยโน้นเราเพิ่งเกิดขึ้นมา เราเพิ่งเกิดขึ้นมาใหม่ๆ อยู่ยังน้อยๆ ยังไม่รู้จักหรอก แต่ได้ยินประวัติมันเป็นอย่างงี้ แต่สำเร็จทุกสาย เออ ก็นำเอาตู้รถไฟมา ตู้รถไฟมาไปซะก่อน ก็เอาฟืนเป็นกำลังมัน เออ เอาฟืนมากองไว้เป็นระยะๆ เอาฟืนนั่นขึ้นใส่หัวจักรรถไฟ แล้วก็เผาน้ำให้เดือดให้ร้อน ถ้าน้ำในตู้มันเดือดมันร้อนแล้ว ก็ฉีดออกใส่หัวได้ พอได้แล้วฉีดลม เครื่องจักรก็หมุนล่ะไปล่ะหมุนนี่ คึกคักคัก คึกคักคัก คึกคักคัก ขึ้นมา ยิ่งวิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งเอา มีควัน คึกคักคัก คึกคักคัก คึกคักคัก ไปเรื่อยๆ แต่ว่าถ่านไม้แดง ถ่านไม้แตง ถ่านไม้อะไร มันถูกลมพัด แรงๆ มันก็แตกซวดๆๆ ไปสิปะเนี่ย แตกไปตามทางแล้ว เออ แล้วก็ปลิวมาผู้โดยสารข้างหลัง รถไม่มีหลังคา ไม่มีตู้ปลอดภัยอะไร ปลิวมาถูกเสื้อถูกผ้า อ้า โอ้ย ตายแล้วรถไฟเขา อ้า ยอมแพ้ซะก่อน ต่อไปต่อมาก็นึกได้ขึ้นมา โอ้ พัฒนาใหม่ อย่างนี้ไม่ดี ทำให้ประชาชนให้เดือดร้อน เผาเสื้อ เผาผ้าเขา เครื่องนุ่งของถือเขา ขาดโหว่ไปทีเดียว

 

อันนี้เอาหัวดีเซล เอาหัวดีเซลใส่ราง อ้า รถรางขึ้นเอาหัวดีเซล หัวดีเซลนั่นแหละใส่น้ำมัน ขึ้นมา ไม่ปลิวหัวเนี่ย ไม่ปลิวไปได้สบาย ฉีดน้ำออกสบาย ทำให้สะดวกสบาย คนขึ้นรถไฟก็หน้านวล นอนหลับไปอันนี้ อ้า

 

แต่ปานนั้น ก็ยังมีคนพยาบาทอาฆาต ทำลายรางรถไฟ สะพานของรถไฟ เอาไปเผา เพราะฉะนั้นในหลวงท่านจึงบอกว่า รัชกาลที่ ๕ ลูกหลานจัญไร เราทำรางรถไฟให้สะดวกสบาย เฮ้ย ยังไปเผาสะพาน เผาถนนหนทาง ทำอะไรไปทำให้รถตกรางตกเริงทำยังไง เอ้ ลูกหลานจัญไร หาเรื่องกลั่นแกล้งต่างๆ นานา เพราะฉะนั้นพวกเรายังมี กรมทางหลวงของแผ่นดินนี้เอง ดูแลรางรถไฟรถยนต์ ทำให้มันดีดีทุกอย่าง ทางรถไฟก็ให้มันแข็งแรง ทางรถยนต์ก็ทำให้มันแข็งแรง ลาดยาง เออ ใส่ยางมะตอยบ้าง กันฝนกันอะไรได้สะดวกสบาย เท่าทุกวันนี้แหละ สะดวกสบายขึ้นเท่าทุกวัน สายไกลขนาดไหน

ตั้งแต่ก่อน เราไปเมืองเลย จากขอนแก่นไปเมืองเลย กินฝุ่น ฝุ่นดินแดงน่ะ หินลูกรังมันเป็น เวลารถมันวิ่งมากๆ เกิดเป็นขี้ฝุ่นใหญ่ วิ่ง วิ่งมากเท่าไหร่ มองไม่เห็นคันหน้าเลย มองไม่เห็นคันข้างหน้าที่จะสวนมายังไงเลย มัน มันมืด มืด ควันมัน แล้วเป็นยังไง เกิดชนกันระเนระนาดแล้ว เอาแล้วว่าทางไม่ดี แต่มาแก้ไขใหม่ เดี๋ยวนี้มีการทายาง ลาดยางกันไปทุกหนทุนแห่ง อ้า เกิดความสะดวกสบายขึ้น แต่มันสะดวกสบายขึ้นอย่างนี้ก็เถอะ

แต่ก็คนมัน เพื่อจะเอารัดเอาเปรียบคนก็ยังมีอยู่ ถ้าไม่ช่วยกัน รักษา อ้า ทรัพยากรของแผ่นดิน ที่บรรพบุรุษบูรพมหากษัตริย์ ท่านได้คิดขึ้นสร้างขึ้นเอาไว้ให้ลูกหลาน ได้รับความสะดวกสบาย อันนี้มันเป็นความคิดของผู้ปกครองแผ่นดินท่านคิดขึ้นมา แต่ว่า ผู้จะบ่อนทำลายถนนหนทางนั้นก็มี สะพานรถไฟก็คิดจะบ่อนทำลายอยู่เรื่อยอยู่อย่างงี้ แต่ลูกหลานจัญไร ไม่รักษาสมบัติของบรรพบุรุษบูรพมหากษัตริย์ที่ท่านทำขึ้น

แต่พวกเราเป็นชาวพุทธด้วย เป็นนักพัฒนาด้วย ทำให้มีโรง.. สานงาน เออ อะไรหลายอย่าง เออๆ ไอ้งาน การคลังกระทรวงการคลัง กระทรวงต่างประเทศ อะไรๆ มากมาย ทำให้เจริญแล้วช่วยกันรักษาหน่อย ที่นี่ก็เป็นที่สำคัญเหมือนกัน ที่แห่งนี้ก็เป็นที่สำคัญเป็น เป็น เออ

สตง. บ่เฮอะ ที่นี่ที่ทำสำนักงาน สตง. บ่เฮอะ รักษาเงินแผ่นดินว้า ดีเนี่ยก็ดี ถ้าหากว่าคิดคดทรยศแล้ว บ้านเมืองของเราก็จะพังทลายไป รักษาเนื้อรักษาตัวไม่โกง ถ้าทำลายสมบัติทรัพยากรแผ่นดินให้ย่อยยับฉิบหายไป เพื่อนจะยึดเอาแผ่นดินได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ โอ้ย อย่างนั้นก็เทวดาหัวเราะตายล่ะ เออ ไม่รู้จักรักษาทรัพยากรของชาติ ไม่กลมเกลียวไม่สามัคคีกัน แค่นี้ก็ยังรักษาไม่ได้

เพราะฉะนั้นขอฝากว่าให้มีความสามัคคีดีต่อกันทุกฝ่าย จึงจะจรรโลงไทยให้รุ่งเรือง อ่ะเฮอะ เออ รักไทย รักความเป็นไทยของไทย ยิ่งชีวิตจิตใจล้ำเหลือ เลือดเนื้อต้องพลี ต้องพลี พลีชีวิตเลือดเนื้อป้องกันบ้านเมืองของตัวเอง ช่วยกันรักษา เออ

ภัยพิบัติทั้งหลายจะไม่เกิดขึ้น แม้แต่ข้าศึกศัตรูยังขยาด ขยาด มันเอาจริงเอาจังคนไทยเว้ย เออ แอ้ ก็ไหลเข้ามาๆ แจก ผู้หวังปรารถนาดีก็มาค้ามาขาย อ้า นำสินค้าต่างๆ เข้ามาในประเทศ ทำให้ประเทศเจริญด้วยมีสินค้ามาจากนอกมาสนับสนุน เลี้ยงดูประชาชนให้ทั่วถึง ดังที่แสดงมาเป็นธรรมะชั้นสูง เป็นธรรมสามัคคี ท่านบูรพมหากษัตริย์ ตั้งแต่พระพุทธเจ้าเพิ่นล่ะวางไว้ให้ ธรรมสามัคคี เออ สามัคคีมีในหมู่ใด ความสุขย่อมมี มีในหมู่นั้น ถ้าสามัคคีขาดไปหรือคลาดไปจากหมู่ใดแฮ ภัยย่อมเข้าฟาดฟันหมู่นั้นฉิบหาย

อันนี้พวกเราทำอะไรเกิดขึ้นทำเป็นล่ำเป็นสัน ความพร้อมเพรียงสามัคคีอันนี้ ให้สามัคคีดีต่อกันจริงๆ อย่าเอารัดอย่าเอาเปรียบ มือใครยาวสาวได้สาวเอาไม่ใช่อย่างงั้น เงินส่วนกลาง เงินของประเทศ เราต้องช่วยกันรักษา รักษาเงินของประเทศให้มันมั่นคง ให้มันออกดอกออกผลมากขึ้นๆ การจะซื้อเอาประเทศอื่นเขาก็ยังได้อ่ะเฮอะ ถ้าเรามีเงินหลายๆ ซื้อเอาประเทศที่ยากจนทั้งหลายก็ยังได้อยู่ อ้า

ถ้าโลภโมโทสันอยู่ ไม่ต้องเดือดร้อนอะไรเลย พัฒนาประเทศของตัวให้อยู่ดีกินดีมีใช้มีสอย อ้า ว่าอะไรมันขาดตกบกพร่องไม่น่าอายประเทศอื่นเขา นี่ดีอย่างนี้เพราะความสามัคคี คนไทยสามัคคีกันขนาดนี้ เราอย่าไปแหยมนะ เราอย่าไปแหยมนะ เออ คนดีๆ มีมากมายนะ อาวุธ ศัสตราวุธก็จัดขึ้นไว้ สำหรับเตรียมกับผู้ปรารถนาร้ายต่อแผ่นดิน อ้า อะไรไม่มีก็ซื้อมา เครื่องบินทิ้งระเบิดไม่มีก็ซื้อมา ปืนใหญ่ไม่มีก็ซื้อมา ระเบิดไม่มีก็ซื้อมา ลงทุนซื้อมาไว้ เตรียมไว้ ต้อนรับผู้ปรารถนาร้ายต่อประเทศ

เพราะฉะนั้นพวก พวกเราควรสนับสนุนในสิ่งที่ดี สิ่งที่
เจริญอย่าไปดูดาย ดูแคลนเฉยๆ เออ ควรทำอันนี้ควรทำ สนามบินตรงนั้นควร ทำควรซ่อม ทางรถไฟตรงนั้นๆ ควรรักษาไว้ ทรัพยากรอันนี้เป็นของบรรพบุรุษบูรพมหากษัตริย์ของเราคิดขึ้น สร้างขึ้นช่วยกันรักษา อ้า

ถ้าทำลาย อ้า ทรัพย์มรดก มรดกทรัพยากรของแผ่นดินไปด้วยความอิจฉาริษยาแล้ว มันก็มหาวินาศสันตะโร จะเกิดขึ้นแก่เรา

ดังที่แสดงมา ถ้าพูดไปมากมันจะกระทบกระเทือนไปถึง ถึงๆๆ ถึงทางราชการก็อาจเป็นได้ ขออภัยด้วยเพื่อหวังให้บ้านเมืองเจริญนั่นเอง

ขอให้ทุกท่านทุกคน จงสามัคคีดีต่อกัน อย่าแตก อย่าแยก
กันเลย พัฒนาอะไรให้เป็นล่ำเป็นสันขึ้น สถานที่ประชุมแห่งนี้ ก็เกิดจากผลงานของความพร้อมเพรียงประชาชนนั้นเอง สร้างขึ้นมาด้วยกองทุนของรัฐบาลหรือกองทุนของประชาชน ร่วมรักสมัครสมานสามัคคีกัน

ดังที่แสดงมา ก็ยุติด้วยเวลา เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้

 

 

สุขา สังฆัสสะ สามัคคี

ความพร้อมเพรียงของหมู่ ให้เกิดสุข

 

สะมัคคานัง ตะโป สุโข

ความเพียรของผู้พร้อมเพรียงกัน ให้เกิดสุข

 

(พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗

ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ ธรรมบท

อุทาน อิติวุตตกะ สุตตนิบาต

คาถาธรรมบท พุทธวรรคที่ ๑๔ ข้อ ๒๔)

 

สัพเพสัง สังฆะภูตานัง สามัคคี วุฑฒิสาธิกา

ซึ่งสมเด็จพระสังฆราช (สา) วัดราชประดิษฐ์

ทรงผูกขึ้นแปลได้ความว่า

“ความพร้อมเพรียงของชนผู้เป็นหมู่ยังความเจริญให้สำเร็จ”

 

สัญลักษณ์ของความสามัคคีนั้นเห็นได้จากการ

ประดิษฐานตราแผ่นดินที่มีคาถาภาษิตว่า

“สัพเพสัง สังฆภูตานัง สามัคคี วุฒิสาธิกา”

ซึ่งแปลว่า ความพร้อมเพรียงของคนทั้งปวง

รวมกันเป็นหมวดหมู่ด้วยความสามัคคี

เป็นเครื่องทำความเจริญให้สำเร็จ

อยู่ที่เสาทั้ง ๔ มุมของพระบรมรูปทรงม้า

ในขณะที่ชาติไทยกำลังถูกล่าเป็นเมืองขึ้น

 

เพลงรวมไทย

 

(สร้อย) รวมไทยร่วมใจ

รักษาอำนาจชาติไทย

เทอดไทยทูนไทย

ด้วยน้ำใจมั่นคง

 

สามัคคีระหว่างไทยคงได้ผล

ไทยทุกคนรวมทั้งชาติและศาสนา

เหมือนหนึ่งได้เกิดกำเนิดมา

จากบิดรมารดาคนเดียวกัน

 

(สร้อย)

 

ถ้ารวมไทยได้สิ้นทุกถิ่นแคว้น

คงจะเป็นปึกแผ่นสามารถมั่น

ขอให้ไทยสามัคคีมีต่อกัน

จึงจะจรรโลงไทยให้รุ่งเรือง

 

(สร้อย)